запусці́ць², -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., што.

1. Давесці да запусцення, заняпаду.

З. зямлю.

З. гаспадарку.

З. вучобу.

2. Не прыняўшы своечасовых мер, даць развіцца чаму-н. (дрэннаму).

З. хваробу.

3. Адгадаваць.

З. бараду.

|| незак. запуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны і каменці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што.

Даць (даваць) каментарыі да чаго-н.

К. артыкул.

|| зак. пракаментава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны і пракаменці́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абазва́цца, абзаву́ся, абзаве́шся, абзаве́цца; абзавёмся, абзавяце́ся, абзаву́цца; абзаві́ся; зак.

1. Падаць голас; адазвацца, адклікнуцца; аддацца рэхам.

На досвітку абазваўся певень.

А. на голас.

|| незак. абзыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

2. Даць знаць пра сябе якім-н. спосабам (лістом і г.д.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́йсце, ‑я, н.

1. Месца для выхаду куды‑н. Выйсце на перон. □ Хлопцы кінуліся ўглыб лесу, але і там іх сустрэла засада. Ніякага выйсця з пасткі ўжо не было. Няхай.

2. перан. Спосаб вырашэння чаго‑н. Цэлую ноч праседзеў Алесь над вылічэннямі, але ніякага выйсця не знайшоў. Броўка.

•••

Даць выйсце чаму гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

posmarować

зак.

1. памазаць;

2. перан. падмазаць; даць хабар;

posmarować komu łapę — даць на лапу каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

храпа́к м разм:

даць храпа́ка ≅ wie ein Múrmeltier schláfen*; rátzen (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ахрысці́ць

1. bekréuzigen vt; ségnen vt;

2. (даць імя) táufen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыку́рваць, прыкуры́ць ánrauchen vt;

даць прыкуры́ць j-m das Féuer zúreichen [gében*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

1. Даць магчымасць адрасці, дасягнуць значных памераў. Адгадаваць бараду.

2. Выгадаваць, адкарміць. Адгадаваць кабана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце, ‑даюць; зак., чаго і без дап.

Разм. Даць каму‑н. многа чаго‑н. Панадаваць падарункаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)