Со́рыць ‘траціць, губляць’ (Касп.). Відаць, з рус. сор ‘смецце’, сори́ть ‘раскідваць смецце’, параўн. выраз сори́ть деньга́ми ‘бязмэтна траціць грошы’; аднак у гэтым выпадку цяжка вытлумачыць змену націску. Параўн. пасорыць, распасорыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

далічы́ць сов. досчита́ть;

д. да со́тні — досчита́ть до со́тни;

далі́чым гро́шы і по́йдзем — досчита́ем де́ньги и пойдём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ная́ўны нали́чный; име́ющийся;

н. разлі́к — нали́чный расчёт;

аперы́раваць ~нымі фа́ктамі — опери́ровать име́ющимися фа́ктами;

~ныя гро́шы — нали́чные де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пад’ёмны в разн. знач. подъёмный;

п. кран — подъёмный кран;

~ная вага́ — подъёмный вес;

~ныя гро́шы — подъёмные де́ньги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штрафны́ в разн. знач. штрафно́й;

~ныя гро́шы — штрафны́е де́ньги;

ш. ўдар — штрафно́й уда́р;

~ная пляцо́ўка — штрафна́я площа́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інкасі́раваць

(ням. inkassieren, ад іт. incassare = літар. класці ў скрыню)

атрымліваць грошы па плацежнаму дакументу і залічаць іх на банкаўскі рахунак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Разо́нт: у разонт прымаць ’улічваць, прымаць пад увагу’ (Нар. Гом., Ян.), разо́н ’увага’ (Сцяшк. Сл.), ’упэўненасць, адвага’: грошы много даюць разону (Сержп. Казкі). Ад рэзо́н ’слушнасць, рацыя’, ’довад’. Застаецца незразумелым з’яўленне ‑т.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абадра́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, хто ходзіць у падраным, зношаным адзенні; басяк, валацуга. Блецька раз прыгледзеўся, што той [Гальвас] у нейкага абадранца выйграў у карты грошы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпазі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

Грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову (банк, натарыяльную кантору і пад.) для перадачы іх крэдытору або для хавання.

[Ад лац. depositum — рэч, здадзеная для хавання.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

remittance

[rɪˈmɪtəns]

n.

1) пасыла́ньне гро́шай

2) пасла́ныя гро́шы; грашо́вы пераво́д

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)