баргузі́н, ‑у, м.

Паўночна-ўсходні вецер на Байкале. Плыве параход. За кармой, як і ўчора, Сівы баргузін «пашавельвае» вал. Хведаровіч. Стаю, заглядзеўшыся ўдалеч, адзін, І студзіць гарачы мой твар баргузін. Гаўрусёў.

[Ад назвы ракі Баргузін, якая ўпадае ў возера Байкал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

northeast

[,nɔrӨˈi:st]

1.

adj.

паўно́чна-ўсхо́дні, паўно́чны ўсхо́д

a northeast wind — паўно́чна-ўсхо́дні ве́цер

2.

n.

а) паўно́чна-ўсхо́дні кіру́нак

б) паўно́чна-ўсхо́дняя ча́стка кра́ю

3.

adv.

1) на паўно́чны ўсхо́д

2) з паўно́чнага ўсхо́ду

3) на паўно́чным усхо́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падраён, ‑а, м.

Частка раёна, падпарадкаваная ў якіх‑н. адносінах раёну. На тэрыторыі Беларусі вылучаюць тры кліматычныя раёны: паўночны, сярэдні і паўднёвы.. Сярэдні раён падзяляецца ў кліматычных адносінах на два падраёны: заходні і ўсходні. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

southeasterly

[,saʊӨˈi:stərli]

adj., adv.

паўдзённа-ўсхо́дні; на паўдзённы ўсхо́д; з паўдзённага ўсхо́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сіро́ка

(іт. sirocco, ад ар. sark = усход)

сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнамор’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

südö́stlich

1.

a паўднёва-ўсхо́дні

2.

adv на паўднёвы ўсхо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

норд-о́ст

(гал. noordost)

1) паўночны ўсход, паўночнаўсходні напрамак;

2) паўночна-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

south-east [ˌsaʊθˈi:st] n., adj., adv. паўднёвы ўсход; паўднёва-ўсхо́дні; на паўднёвы ўсход;

live in the South-East жыць на паўднёвым усхо́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зюйд-о́ст

(гал. zuid-ost)

1) паўднёвы ўсход, паўднёваўсходні напрамак;

2) паўднёва-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

траманта́на

(іт. tramontana, ад tra = праз + montana = гара)

халодны паўночны і паўночна-ўсходні вецер у Італіі і ў паўночнай частцы Іспаніі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)