фо́ра

(іт. fuora)

1) выгук усхвалявання ў італьянскім тэатры, якім просяць паўтарыць нумар праграмы;

2) перавага, ільгота, якая даецца больш слабому ўдзельніку спаборніцтва;

даць фору — пераўзысці, апярэдзіць каго-н. у чым-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бенефі́цый

(лац. beneficium = дабрадзейства)

1) падатковая або якая-н. іншая ільгота, якая давалася ў Стараж. Рыме;

2) зямельнае ўладанне, якое ў перыяд сярэдневякоўя давалася каралём або буйным феадалам васалу за нясенне ваеннай або адміністрацыйнай службы;

3) даходная касцельная пасада.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аблягчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблягчаць — аблягчыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аблягчацца — аблягчыцца. Аблягчэнне ўмоў працы. Аблягчэнне вагі станкоў.

2. Адчуванне заспакаення, вызваленне ад трывогі і пад. [Чалавек] аж закрахтаў з яўным аблягчэннем, знайшоўшы няйначай нейкую думку для адказу. Лынькоў.

3. Ільгота, паслабленне ў чым‑н. Рабочыя арганізоўваюць стачкі, спыняюць усе адразу работу на фабрыцы і патрабуюць павелічэння заработку, патрабуюць, каб іх прымушалі працаваць не па адзінаццаці, не па дзесяці гадзін у дзень, а толькі па васьмі. Рабочыя патрабуюць таксама ўсякіх іншых аблягчэнняў у жыцці рабочага чалавека. Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усту́пка ж. разм.

1. Zúgeständnis n -ses, -se; Konzessión f -, -en, Kompromíss m, n -es, -e;

узае́мныя ўсту́пкі gegénseitiges Entgégenkommen;

ісці́ на ўсту́пкі Zúgeständnisse máchen; náchgeben* vi;

дабі́цца вялі́кіх усту́пак gróße Zúgeständnisse erzíelen [ábnötigen (у каго-н. D)];

2. (чаго-н.) Ábtretung f -, -en, Überlássung f -, -en; Vergünstigung f -, -en (ільгота);

3. камерц. (у цане) Préisermäßigung f -, -en, Rabátt m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)