ізахіёны
(ад ba- + гр. chioneos = пакрыты снегам)
ізалініі вышыні або трываласці снегавога покрыву.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізаба́ты
(ад іза- + гр. bathos = глыбіня)
ізалініі глыбінь вадаёмаў (акіянаў, мораў, азёр і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізако́лы
(ад іза- + гр. kolos = надламаны)
ізалініі скажэння вуглоў і плошчаў на геаграфічных картах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізапахі́ты
(ад іза- + гр. pachys = тоўсты)
ізалініі таўшчыні геалагічных адкладаў аднаго ўзросту або складу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізалатэ́рмы
(ад іза- + гр. allos = іншы + -тэрмы)
ізалініі змены тэмпературы паветра за пэўную адзінку часу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізане́фы
(ад іза- + гр. nephos = воблака)
ізалініі хмарнасці ў дадзены момант або за пэўны перыяд.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізатэрмаба́ты
(ад ba- + гр therme = цяпло + bathos = глыбіня)
ізалініі тэмпературы вады на вертыкальных разрэзах вадаёмаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ізакатаба́зы
(ад іза- + гр. katabasis = рух уніз, спуск)
ізалініі апускання зямной кары ў працэсе векавых ваганняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГАРЫЗАНТА́ЛІ,
ізагіпсы, лініі (ізалініі) на картах, якія злучаюць аднолькавыя абсалютныя вышыні рэльефу Зямлі, Месяца і інш. планет. З’яўляюцца асн. спосабам адлюстравання рэльефу на тапагр., агульнагеагр., фіз. і гіпсаметрычных картах. Уяўляюць сабой праекцыі сячэння рэльефу ўзроўневымі паверхнямі, праведзенымі праз зададзены для карты інтэрвал (асноўныя гарызанталі), які наз. вышынёй сячэння рэльефу. Для больш падрабязнага адлюстравання паверхні гарызанталі наносяць праз палавіну (або чвэрць) асн. сячэння (дадатковыя гарызанталі). На Зямлі гарызанталі праводзяцца звычайна адносна ўзроўню Сусветнага ак. (на Беларусі ад узроўню Балтыйскага м. па футштоку ў Кранштаце). Выкарыстоўваюцца для вызначэння абс. і адносных вышынь, стромкасці схілаў, расчлянення і інш. марфалагічных характарыстык рэльефу.
А.В.Саломка.
т. 5, с. 75
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ізаго́ны
(гр. іза- + -гон)
ізалініі арыентацыі пэўнай фізічнай велічыні (напр. у метэаралогіі — напрамак ветру, у астраноміі — сонечнага зацьмення).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)