tennis [ˈtenɪs] n. тэ́ніс;

play tennis ігра́ць у тэ́ніс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грым, -у, м.

1. Афармленне твару артыста для пэўнай ролі з дапамогай фарбаў наклеек, накладак.

Іграць без грыму.

2. Спецыяльныя фарбы, накладкі і інш., якія ўжыв. для такога афармлення.

Зняць г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скри́пка муз. скры́пка, -кі ж.;

◊

игра́ть пе́рвую скри́пку ігра́ць пе́ршую скры́пку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фле́йта муз. фле́йта, -ты ж.;

игра́ть на фле́йте ігра́ць на фле́йце;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ігра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. іграць (у 1 знач.). Які музыкант, такое ігранне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэрці́на, нескл., н.

1. Музычны інструмент, які мае выгляд шасціграннага гармоніка.

Іграць на к.

2. Музычны твор тыпу канцэрта (у 2 знач.), які адрозніваецца ад апошняга меншай складанасцю і меншымі памерамі (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Далейшай гульнёй вярнуць прайгранае.

2. і без дап. Скончыць іграць.

◊

Адыграць ролю — аказаць уплыў, уздзеянне.

|| незак. ады́грываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ады́грыш, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паі́грываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Час ад часу іграць на чым‑н. Паігрываць на баяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак., з інф.

1. Валодаць уменнем рабіць што-н.

У. іграць на скрыпцы.

2. Валодаць здольнасцю рабіць што-н.

Яна не ўмее перабольшваць.

Ён не ўмее ліслівіць перад іншымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фартэпія́на нескл., ср. фортепья́но, фортепиа́но;

ігра́ць на ф. — игра́ть на фортепья́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)