завіха́цца несов., разг. спеши́ть; хлопота́ть;

з. з рабо́тай — спеши́ть с рабо́той;

з. ўбіра́ць ячме́нь — спеши́ть убира́ть ячме́нь;

з. каля́ хво́рага — хлопота́ть во́зле больно́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stye

[staɪ]

n., pl. sties

ячме́нь (на во́ку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыпляска́ць, -ляшчу́, -ле́шчаш, -ле́шча; -ляшчы́; -ляска́ны; зак., што.

1. Пляскаючы, зрабіць плоскім, роўным.

П. кучу гліны.

2. Прыбіць, прыгнуць да чаго-н., прыціснуць уніз.

Град прыпляскаў да зямлі ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змалаці́цца, ‑лоціцца; зак.

Паддацца абмалоту; абмалаціцца. Сухі ячмень добра змалаціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́чнішча, ‑а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень ​1. Узараць ячнішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць веяць арфай; праарфаваць. Сарфаваць ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталачы́ць, ‑лачу, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., што.

Разм. Патаптаць, вытаптаць (траву, пасевы). Коні сталачылі ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спець², 1 і 2 ас. не ўжыв., спе́е; незак.

1. Рабіцца спелым (пра гародніну, злакі і пад.).

На полі спее ячмень.

2. перан. Прымаць закончаную форму; канчаткова складвацца.

У іх спелі новыя планы.

|| зак. паспе́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпускаць колас у працэсе росту (пра збожжавыя расліны).

Жыта каласуе.

2. Абмалочваць каласы (ячмень).

|| зак. вы́каласаваць, -суе (да 1 знач.).

|| наз. каласава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Ачысціць арфаваннем абмалочанае зерне ад мякіны і смецця. Праарфаваць ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)