articulate​1 [ɑ:ˈtɪkjələt] adj.

1. выра́зны, членараздзе́льны

2. я́сны, дакла́дна сфармулява́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lucid [ˈlu:sɪd] adj. я́сны, зразуме́лы (пра заяву, справаздачу і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

únmissverständlich

a недвухсэнсо́ўны, зразуме́лы, я́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vernéhmlich

a выра́зны, я́сны, зразуме́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тра́веньскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да травеня, які адбываецца ў травені. Быў, помніцца, ясны травеньскі вечар. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «ясны» (у 1 знач.), напрыклад: яснавокі, ясназорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́снік, ‑а, м.

Тое, што і вястун. Прыбег прамень, ад сонца ясны веснік, І абвясціў людзям: вясна ідзе. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

членараздзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выразна, ясна гучыць (пра гукі мовы, пра мову). Вымаўляць членараздзельныя гукі. // Выразны, зразумелы, ясны. Членараздзельны адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яўны, ясны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

clear-cut

[,klɪrˈkʌt]

adj.

я́сны, пэ́ўны, выра́зны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)