Verbum

анлайнавы слоўнік

Rádreifen

m -s, - калёсная шы́на; тэх. банда́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прапаро́цца сов.

1. проколо́ться; пропоро́ться;

шы́на ~ро́лася — ши́на проколо́лась;

2. (нек-рое время) прокопа́ться; проковыря́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацяжны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які надзяваецца шляхам нацягвання, нацяжкі. Нацяжная шына. // Які служыць, прыстасаваны для нацягвання. Нацяжны шкіў. Нацяжны канат.

2. Такі, які дзейнічае пры нацягванні, нацяжцы. Дэсантнікі на другім канцы, дзе меркаваўся хвост эшалона, прыстасоўвалі нацяжную міну. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бад, ‑а, М ‑дзе; мн. абады, ‑оў; м.

1. Вонкавая частка кола, на якую нацягваецца шына. Ахметка прыцягнуў вобад ад веласіпеднага кола і маленькі барабан з бразготкамі. Даніленка.

2. Частка некаторых прадметаў у выглядзе кольца, авала. Вобад блока. Вобад тэніснай ракеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

radialny

radialn|y

радыяльны; промневы;

opona ~a — радыяльная шына

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spare¹ [speə] n. запа́с, запасна́я ча́стка (для машыны);

Don’t worry. I’ve got a spare. Не хвалюйся. У мяне ёсць запасная шына.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

retread

[,ri:ˈtred]

v.t.

абнаўля́ць, вульканізава́ць шы́ну (у а́ўце, ро́вары)

[ˈri:tred]

абно́ўленая шы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

splint

[splɪnt]

1) лубкі́ pl., шы́на f. (для злама́най ко́сьці)

2) луб -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

opona

ж.

1. шына; пакрышка (аўтамабільная);

2. покрыва;

opona mózgowa мед. мазгавая абалонка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трамва́й ’гарадская наземная электрычная чыгунка’, ’поезд гэтай чыгункі’ (ТСБМ). Праз польскую або рускую мовы з англ. tramway ці праз франц. tramway ’тс’, што складаецца з tram ’шына’, першапачаткова ’язда вазком па трамах — драўляных рэйках’ (параўн. трам, які з с.-н.-ням. trāme ’брус’) і way ’дарога’ (SWO, 1980, 769; Фасмер, 4, 93; Чарных, 2, 257; Брукнер, 574–575; ЕСУМ, 5, 618).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)