сінтэты́чны, -ая, -ае.

1. гл. сінтэз.

2. Штучны, выраблены з сінтэтыкі.

Сінтэтычнае валакно.

Сінтэтычная тканіна.

3. У мовазнаўстве: такі, пры якім граматычныя адносіны ў сказе выражаюцца формамі слоў.

Сінтэтычныя мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

метэаспадаро́жнік, ‑а, м.

Спец. Штучны спадарожнік, прызначаны для метэаралагічных назіранняў; метэаралагічны спадарожнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

man-made [ˌmænˈmeɪd] adj. шту́чны;

a manmade lake шту́чнае во́зера

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

synthétisch

a сінтэты́чны, шту́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gespíelt

a шту́чны, ненатура́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

страз, ‑у, м.

Штучны, падобны да самацветаў, камень, выраблены з хрусталю з дамешкай свінцу.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этэрні́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Штучны шыфер, які вырабляецца з сумесі азбесту і цэменту.

[Фр. éternite.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

contrived [kənˈtraɪvd] adj. derog. напускны́; шту́чны;

contrived cheerfulness напускна́я/шту́чная весяло́сць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

artificial [ˌɑ:tɪˈfɪʃl] adj.

1. шту́чны, ненатура́льны

2. прытво́рны, уя́ўны, удава́ны, фальшы́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

интелле́кт інтэле́кт, -ту м.;

иску́сственный интелле́кт (электронный мозг) шту́чны інтэле́кт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)