washable

[ˈwɑ:ʃəbəl]

adj.

які́ мо́жна мыць

washable silk — шоўк, які́ мо́жна мыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Séidenstoff

m -(e)s, -e шоўк, ядва́б, шаўко́вая ткані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

віско́за ж

1. тэх Viskóse [vıs-] f -;

2. тэкст (шоўк) Kúnstseide f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

silk

[sɪlk]

n.

шоўк, ядва́б -у m.; шаўко́вае валакно́, шаўко́выя ні́ткі, шаўко́вая ткані́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

купо́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да купона (у 1 знач.). Купонны даход.

2. Які складаецца з купонаў (у 2 знач.), прызначаны для купонаў. Купонны шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муа́равы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да муару. Муаравы шоўк.

2. Зроблены з муару. Муаравая стужка. □ На Лёдзі была новая, з залацістым зіхценнем муаравая сукенка. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мулінэ́

(рус. мулине, ад фр. moulinet = суканы шоўк)

баваўняныя або віскозныя ніткі для вышывання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ядва́б

(польск. jedwab < чэш. hedvábi, ад ст.-в.-ням. gotawebbi)

уст. і паэт. шоўк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

штукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Забіваючы, закладаючы, закрываць наглуха.

Ш. прабоіны.

2. Цыраваць, сшываць нябачным швом (спец.).

Ш. шоўк.

3. перан. і без дап. Выдумляць, майстраваць, вынаходзіць.

Што ты тут узяўся ш.?

|| зак. заштукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. штуко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і штукава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лігату́ра, -ы, ж. (спец.).

1. Прымесь медзі ці волава да золата, серабра для надання ім большай цвёрдасці.

2. Дапаможны сплаў, які дабаўляецца ў метал у плавільнай печы.

3. Нітка, якой перавязваюць крывяносныя сасуды пры аперацыі.

4. Знак, які састаўлены з элементаў двух (ці больш) пісьмовых знакаў, напр., Æ.

|| прым. лігату́рны, -ая, -ае.

Лігатурнае золата.

Л. шоўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)