аксельба́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Наплечны шнур на мундзір (у генералаў, афіцэраў генеральнага штаба, штабных афіцэраў і ад’ютантаў розных рангаў у некаторых арміях).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

slow match

бікфо́рдаў шнур

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гу́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага.

2. Прагумаваная тасьма, а таксама шнур з гумавымі ніткамі.

|| прым. гу́мкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шмаргаць сов.

1. разг. вы́дергать, повы́дергать;

в. ні́ткі з ткані́ны — вы́дергать ни́тки из тка́ни;

2. истрепа́ть;

в. шнур — истрепа́ть шнур

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́льны

1. спец. запа́льный, зажига́тельный;

з. шнур — запа́льный шнур;

~ная бо́мба — зажига́тельная бо́мба;

2. тех., горн. затра́вочный;

з. по́рах — затра́вочный по́рох

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шнуро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. шнураваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Шнур на адзенні, абутку, а таксама само прашнураванае месца.

Распусціць шнуроўку на сукенцы.

|| прым. шнуро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налыга́ч, ‑а, м.

Рэмень, шнур, на якім водзяць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zündschnur

f -, -schnüre кнот, запа́льны шнур

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пета́рдавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да петарды. Петардавы шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абажу́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненні да абажура. Абажурны шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)