туз2

(ад англ. two = два)

невялікая двухвёславая шлюпка для аднаго весляра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фа́лінь

(гал. vanglijn)

трос, якім шлюпка прывязваецца да прыстані або да борта судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ял

(гал. jol)

вёсельна-парусная марская шлюпка з дзвюма, трыма або чатырма парамі вёсел.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

швертбо́т

(ням. Schwertboot, ад Schwert = літар. меч + Boot = шлюпка)

парусная яхта з высоўным кілем (швертам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гі́чка 1, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Абл. Верхняя частка завязанага мяшка, торбы. Ігнаціха трымалася рукамі за гічку мяшка. Капыловіч.

гі́чка 2, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Вузкая і доўгая спартыўная шлюпка з нізкімі бартамі. У гічцы — дужыя грабцы. Лужанін.

[Англ. gig.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Лічба

6.

2. Назва чаго-н., што змяшчае шэсць адзінак, напр.: запрэжка ў шэсць коней, група з шасці чалавек, шлюпка з трыма парамі вёсел, карта, дошчачка даміно з шасцю ачкамі і пад.

3. Назва чаго-н., абазначанага лічбай 6 (разм.).

Тут спыняецца ш. (пра аўтобус, тралейбус і пад.).

4. Дэталь у малатарні; шасцярня².

|| прым. шасцёрачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туз I м., карт., перен. туз;

хадзі́ць з туза́ — ходи́ть с туза́;

фіна́нсавыя тузы́ — фина́нсовые тузы́

туз II м. (шлюпка) туз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

барка́с

(гал. barkas)

1) самаходнае судна невялікіх памераў для перавозак у порце;

2) вялікая вёславая лодка, шлюпка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вельбо́т

(англ. whale-boat)

лёгкая вёславая шлюпка з вострымі носам і кармой, якая выкарыстоўваецца на марскіх промыслах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

łódź

ж. лодка; шлюпка;

łódź podwodna — падводная лодка;

łódź ratunkowa — выратавальныя шлюпка;

łódź motorowa — маторная лодка; маторка;

łódź żaglowa — паруснік;

płynąć łodzią (w łodzi) — плысці лодкай (у лодцы);

wsiadać do łodzi (na ~) — сядаць у лодку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)