няві́нны, -ая, -ае.

1. Маральна чысты, бязгрэшны.

Нявіннае дзіця.

2. Наіўны, прастадушны.

Нявінныя словы.

3. Бяскрыўдны, бясшкодны.

Нявіннае какецтва.

4. Цнатлівы.

5. Тое, што і невінаваты.

|| наз. няві́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чысцю́сенькі, ‑ая, ‑ае.

Бездакорна чысты. Чысцюсенькі каўнерык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pristine [ˈprɪsti:n] adj.

1. чы́сты

2. некрану́ты, несапсава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чысце́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. чысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chędogi

ахайны; чысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

squeaky clean [ˌskwi:kiˈkli:n] adj. infml ве́льмі чы́сты; мара́льна беззага́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Néttogewinn

m -(e)s, -e чы́сты дахо́д, чы́сты прыбы́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бязгрэ́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не зрабіў граху, правіннасці; маральна чысты. Бязгрэшны чалавек. Бязгрэшнае дзіця.

2. Які не мае ў сабе нічога агіднага, дрэннага; чысты. Бязгрэшныя забавы. Бязгрэшнае каханне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несапсава́ны únverdorben; rein (чысты); únbefleckt (незаплямлены)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

незапля́млены, ‑ая, ‑ае.

Які не мае плям; чысты. Незаплямленая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)