diabolic
[,daɪəˈbɑ:lɪk]
adj.
1) д’я́бальскі, сатані́чны
2) чарто́ўскі, злы як чорт
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
не́мач, -ы, ж. (разм.).
1. Недамаганне, слабасць, хвароба.
Забывацца на сваю н.
2. Гора, няшчасце.
◊
Каб на яго (яе, іх, цябе, вас) немач; няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач (разм., груб.) — праклён са знач. «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вашы́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Паражоны вошамі.
2. перан. Разм. груб. Ужываецца ў лаянкавых выразах. Чорт вашывы!
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
demon [ˈdi:mən] n. дэ́ман, д’я́бал, сатана́, чорт, нячы́сцік
♦
the demon drink BrE, joc. алкаго́льны напо́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
téufelswild
a зло́сны, як чорт
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
д’я́бал, -бла, мн. -блы, -блаў, м.
1. У рэлігійным уяўленні: злы дух, чорт, сатана, які супрацьстаіць Богу.
2. Ужыв. як лаянкавае слова, а таксама ў некаторых выразах.
Куды цябе д. нясе?!
Якога д’ябла я там не бачыў?
|| прым. д’я́бальскі, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Ванцы́пар ’нячысцік, чорт’ (Бяльк.). Гл. анцыпар.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нячы́сцік ’чорт, злы дух’ (Гарэц., Мядзв., БелСЭ), ’стрыманае найменне чорта; зневажальная назва нехрысціян’ (Нік., Оч.), нечысцік ’д’ябал’ (ТС). Ад табуізаванай назвы нячы́сты ’нячысты дух, чорт’ < ’злы, разбэшчаны; несумленны’ (Нас.), параўн. не́чысць ’нечысць, погань, навала’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.
1. каго-што. Несучы, даставіць.
2. перан., што. З’явіцца прычынай, даць у выніку.
П. карысць. П. заспакаенне.
Напружаная праца прынесла свае вынікі.
3. што. Зрабіць, ажыццявіць што-н., што ўказана назоўнікам.
П. клятву (паклясціся). П. падзяку (падзякаваць). П. ў ахвяру што-н. (ахвяраваць).
4. каго (што); безас. і ў спалучэнні са словамі «д’ябал», «чорт», «нячыстая». Пра нечаканы, непажаданы прыход, з’яўленне каго-н. (разм.).
Які чорт прынёс сюды гэту кампанію!
Каго там прынесла нячыстая ў такі час?
|| незак. прыно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.
|| наз. прынясе́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.) і прыно́с, -у, м. (да 1 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Машыя́ш ’чорт, сатана, прайдзісвет’ (ТС). З польск. Mesjasz ’месія’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)