Verbum

калі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і халіф.

◊

Каліф на гадзіну (кніжн., часцей іран.) — пра чалавека, які займеў уладу на кароткі час.

саўдзе́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Сумесна ўдзельнічаць з кім-н. у чым-н., быць саўдзельнікам чаго-н. (часцей пра нядобрую справу, нешта несамавітае, непрыстойнае).

сно́ўдацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм., неадабр.).

Хадзіць (часцей без мэты) туды і сюды; бадзяцца без справы.

С. па агародзе.

|| наз. сно́ўданне, -я, н.

уцё́кі, -аў.

1. Хуткі беспарадкавы адыход, адступленне.

У. недабітых варожых часцей.

2. Тайнае самавольнае знікненне з месца абавязковага знаходжання дзе-н.

У. з палону.

адкро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак., што і чаго.

Адрэзаць ад цэлага ці кавалка (часцей пра хлеб).

А. лусту хлеба.

|| незак. адкро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

палітру́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба ваенна-палітычнага саставу, якая кіравала палітычнай работай у падраздзяленнях вайсковых часцей Савецкай Арміі (да 1942 г.).

П. роты.