апу́склівы, -ая, -ае.

Неахайны, недагледжаны.

А. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nonagenarian [ˌnɒnədʒəˈneəriən] n. чалаве́к ва ўзро́сце ад дзевяно́ста да дзевяно́ста дзевяці́ гадо́ў; дзевяностагадо́вы (чалавек)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

се́ренький прям., перен. шэ́ранькі;

се́ренький челове́к перен. шэ́ранькі чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

со́вестливый сумле́нны; (стыдливый) сарамлі́вы, сарамя́жлівы;

со́вестливый челове́к сумле́нны чалаве́к;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стара́тельный стара́нны, руплі́вы;

стара́тельный челове́к стара́нны (руплі́вы) чалаве́к, руплі́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

терпели́вый цярплі́вы, трыву́чы;

терпели́вый челове́к цярплі́вы (трыву́чы) чалаве́к, цярплі́вец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

waverer [ˈweɪvərə] n. нерашу́чы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

футля́р м. футля́р;

◊ чалаве́к у ~ры — челове́к в футля́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзіку́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Чалавек з племені, якое знаходзіцца на ступені першабытнай культуры; нецывілізаваны чалавек.

2. Нелюдзімы, дзікаваты чалавек, які пазбягае людзей (разм.).

|| ж. дзіку́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. дзіку́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сухава́ты перан kühl; zurückhaltend (чалавек)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)