во́гер
‘бойкі чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| во́гер | во́геры | |
| во́гера | во́гераў | |
| во́геру | во́герам | |
| во́гера | во́гераў | |
| во́герам | во́герамі | |
| во́геру | во́герах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)