Verbum

анлайнавы слоўнік

адлепята́ць

‘скончыць гаварыць невыразна што-небудзь; скончыць утвараць ціхі шум, шолах’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

low-key [ˌləʊˈki:] adj. ці́хі, стры́маны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

noiseless [ˈnɔɪzləs] adj. бясшу́мны, бязгу́чны, ці́хі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сми́рный ці́хі, спако́йны, ціхмя́ны; (о животных — ещё) рахма́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ocean Spokojny

Ціхі акіян

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

windless [ˈwɪndləs] adj. бязве́траны;

a windless day ці́хі дзень

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бязмо́ўны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены магчымасці гаварыць.

Бязмоўная жывёліна.

2. Маўклівы, баязлівы, які не адважыцца слова сказаць.

Ён стаў пануры і б.

3. перан. Ціхі, напоўнены цішынёй.

Б. лес.

|| наз. бязмо́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цішэ́йшы прым (выш. ст ад ціхі) léiser, rúhiger

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ці́хенькі, ‑ая, ‑ае.

Памянш.-ласк. да ціхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аняме́лы, -ая, -ае.

І. Які стаў нямым, страціў здольнасць гаварыць.

2. Які стаў нерухомым.

А. стан.

3. Ціхі, пазбаўлены якіх-н. гукаў.

Анямелае поле.

4. Які страціў адчувальнасць, здранцвелы.

Анямелыя ногі.

|| наз. аняме́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)