нахму́раны, -ая, -ае.

1. Хмурны, пануры.

Н. твар.

2. перан. Пахмурны, змрочны, цёмны (аб прадметах і з’явах прыроды).

Нахмуранае неба.

|| наз. нахму́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

shyster [ˈʃaɪstə] n. infml цёмны дзяло́к, цёмная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безрассве́тный

1. апраме́тны, цёмны;

2. перен., уст. (беспросветный) беспрасве́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stóckdunkel

a зусі́м цёмны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mroczny

змрочны; цёмны; хмурны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ignorancki

недасведчаны; неадукаваны; цёмны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га́рпіус

(гал. harpius)

цёмны гатунак каніфолі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ciemny

ciemn|y

1. цёмны;

~y kolor — цёмны колер;

~a noc — цёмная ноч;

2. цёмны; неадукаваны;

3. цёмны; падазроны;

ciemny typ — цёмны (падазроны) тып;

~a gra — несумленная гульня;

~y głos — нізкі голас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

відны́, -а́я, -о́е; відзён, відна́, відно́; мн. відны́.

1. толькі поўн. ф. Добра асветлены, не цёмны.

Відная ноч.

2. пераважна кар. ф. Даступны зроку, бачны.

Дом відзён здалёку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цямне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. цёмны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)