вы́мураваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пабудаваць, выкласці што‑н. з цэглы, каменю і пад. Вымураваць дом, сцяну, склеп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мурава́ць

(польск. murować, ад ням. mauren)

будаваць з цэглы або каменю, змацоўваючы цэментам або глінай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цаге́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вырабу цэглы. Цагельная прамысловасць. □ На беразе Дняпра ўзвышаецца комін новага цагельнага завода. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, груд, ж.

1. Куча зваленых у беспарадку прадметаў, рэчаў.

Г. цэглы.

2. Глыба, кусок чаго-н. цвёрдага, звычайна зямлі.

Калёсы тарахцелі па замёрзлай грудзе.

|| памянш. гру́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Г. цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́ляр, ‑а, м.

1. Рабочы, які будуе што‑н. з каменя або цэглы. Муляр з цэглы дом кладзе, Сценка ў сценку роўныя. Астрэйка. Каб добра, якасна будаваць, трэба, каб у брыгадзе былі людзі некалькіх кваліфікацыій: цесляры, муляры, тынкоўшчыкі. Кулакоўскі.

2. Пячнік. [Вано] цэлыя дні стаяў каля муляра, які рабіў печ у хаце суседа. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беспара́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які пазбаўлены парадку, абы-як размешчаны. Беспарадкавае награмаджэнне будынкаў. Беспарадкавая груда цэглы. // Неарганізаваны, стыхійны, бессістэмны. Беспарадкавая мітусня, страляніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цаге́льня, ‑і, ж.

Прадпрыемства, на якім вырабляецца цэгла. Працаваць на цагельні. □ Самае важнае, каб цагельня справілася, каб быў заўсёды запас цэглы... Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарстэры́т

(ад ням. Vorster = прозвішча нямецкага вучонага)

мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны; выкарыстоўваецца для вырабу вогнетрывалай цэглы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цагля́ны (які мае адносіны да цэглы) Zíegel; Báckstein;

цагля́нага ко́леру zíegelrot, zíegelfarben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нафармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., чаго.

Спец.

1. Нарабіць формаў для адліўкі чаго‑н.

2. Фармуючы, вырабіць у якой‑н. колькасці. Нафармаваць цэглы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)