ваўчо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. воўк.

2. Цацка ў выглядзе круга або шарыка на шпяні, якая пры хуткім вярчэнні доўга захоўвае вертыкальнае становішча.

Пусціць в.

Круціцца ваўчком (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сі́каўка ‘дзіцячая цацка, маленькая помпа, якая зроблена з ствала крываўніка’ (Шат.), ‘помпа (пажарная)’, ‘шпрыц’ (Др.-Падб., Байк. і Некр.), ‘спрынцоўка’ (Гарэц.), ‘дзіцячая цацка, з якой пырскаюць вадой’ (беласт., Сл. ПЗБ), сікаўка ‘тс’ (Нас.). Укр. си́кавка ‘дзіцячая цацка’, ‘помпа (пажарная)’, рус. си́калка, сика́вица ‘пырскалка, дзіцячая цацка, зробленая з бузіны, алешнікаў і да т. п.’, ‘помпа’. Да сі́каць (Праабражэнскі, 2, 284–285; Фасмер, 3, 620).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нязгра́бны, -ая, -ае.

1. Які мае непрыгожую, нястройную постаць.

Н. хлопец.

2. Няспрытны ў рухах, непаваротлівы.

Н. мужчына.

3. Груба, аляпавата зроблены (пра рэчы).

Цацка мела н. выгляд.

|| наз. нязгра́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Spelsachen

pl зборн. ца́цка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

teddy bear

мядзьве́дзік -а m. (ца́цка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jack-in-the-box [ˈdʒækɪnðəbɒks] n. ца́цка-скры́начка, з яко́й выска́квае фігу́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

knickknack

[ˈnɪknæk]

n.

ца́цка, заба́ўка f.; аздо́бныя дро́бязі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Yo Yo [ˈjəʊjəʊ] n. (pl. Yo Yos) ёў-ёў, чо́рцік на ні́тачцы (цацка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Brmmkreisel

m -s, - ваўчо́к (цацка)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стыгматы́пія

(ад гр. stigme = цацка + -тыпія)

спосаб прыгатавання без растра паўтонавых клішэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)