хіб, хі́ба, мн. хібы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.

Самае тоўстае сала ў свінні на хібе.

2. Шчацінне на хрыбце.

3. Спінны плаўнік у рыбы.

4. перан. Верхні край, грэбень чаго-н.

Х. страхі.

Х. хвалі.

Х. пракоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

potknięcie

н. памылка; хіба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Сіба́, сыба́ ‘няўжо’ (Сл. Брэс.), ‘хіба’ (драг., Ск. нар. мовы). Няясна; фармальна і па значэнні суадносіцца з хіба (гл.), пачатак слова пад уплывам займеннікавай асновы *s‑ (гл. сей, сі). Параўн. сіхібо (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сыхыба́, сыхы́б ’хіба’ (драг., З нар. сл.). Гл. сіхібо́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

blunder​1 [ˈblʌndə] n. про́мах, гру́бая памы́лка; хі́ба;

make/commit a terrible blunder зрабі́ць жахлі́вую памы́лку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сыба́ ’хіба’ (драг., З нар. сл.; Ск. нар. мовы). Гл. сіба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unless

[ənˈles]

conj.

хіба́ то́лькі; хіба́ што; калі́ не

We shall go, unless it rains — Мы по́йдзем, калі́ ня бу́дзе дажджу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

perhaps

[pərˈhæps]

adv.

мо́жа, мо; магчы́ма; хіба́, бада́й што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пахі́ба ’недахоп, недаробка’ (ТСБМ), пахі́біць ’не ўдацца’ (Шат.). У выніку кантамінацыі лексем памы́лка і хі́ба (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mankament, ~u

м. загана; хіба; недахоп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)