махры́, -о́ў, адз. махо́р, -хра́, м.

1. Свабодна звісаючыя ніткі, шнуркі па краях якой-н. тканіны.

Хустка з махрамі.

2. Пялёсткі ў махровых кветках.

3. Тонкія адгалінаванні кораня расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́нчын, ‑а.

Разм. Які належыць цыганцы ​1. Цыганчыны дзеці. Цыганчына хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаліно́вы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: шаліновая хустка — тое, што і шаліноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

косы́нка хусці́нка, -кі ж., ху́стка, -кі ж.; касы́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́мчын, ‑а.

Разм. Які належыць мамцы. Мамчына хустка.

•••

Мамчын сынок гл. сынок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. гл. мама.

2. Жанчына, якая корміць грудзьмі чужое дзіця.

|| прым. ма́мчын, -а (разм.).

Мамчына хустка.

◊

Мамчын сынок (іран.) — распешчаны хлапчук, малады чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́русны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарусу. // Зроблены з гарусу. Гарусная хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кашміро́вы, кашмі́равы і кашамі́равы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з кашміру. Кашміровая хустка. Кашміравая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клятча́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ўзор, рысунак у клетку. Клятчастая хустка. Клятчастая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scarf [skɑ:f] n. (pl. scarves or scarfs) ша́лік;

a head scarf ху́стка, хусці́нка; касы́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)