Húndekälte

f - разм. саба́чы хо́лад, страшэ́нная халадэ́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cold​1 [kəʊld] n.

1. хо́лад;

go out into the cold выхо́дзіць на хо́лад

2. прасту́да;

a cold in the head на́смарк;

catch (a) cold прастудзі́цца;

have (a) cold быць прасту́джаным

♦

be (out) in the cold быць пакі́нутым убаку́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чарнатро́п, ‑у, м.

Спец. У мове паляўнічых — асенні холад да выпадзення снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coldness [ˈkəʊldnəs] n.

1. хо́лад

2. хало́днасць, су́хасць, няве́тласць, непрыве́тлівасць;

the coldness of smb.’s reception хало́днасць прыёму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

студзі́ць, студжу́, сту́дзіш, сту́дзіць; сту́джаны; незак., што.

1. Рабіць халодным, даваць астыць.

С. чай.

2. Марозіць, халадзіць; астуджваць, выпускаючы цяпло.

С. хату.

Холад студзіць ногі.

Апёкшыся на малацэ, і ваду будзеш с. (прыказка).

|| зак. астудзі́ць, астуджу́, асту́дзіш, асту́дзіць; асту́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́халадзь, ‑і, ж.

Абл. Адносны, умераны холад; халадок. Ад балота патыхала прохаладдзю і сырасцю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахапі́ць разм (пра холад) durchdríngen* vt, durch Mark und Bein dríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пракалаці́ць, ‑калоціць; зак., каго.

Калаціць некаторы час (пра холад, страх і пад.). Ліхаманка пракалаціла яго ўвесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прахало́да ’свежасць паветра’, про́халадзь ’халадок, умераны холад’ (ТСБМ). Укр. прохоло́да, рус. прохла́да ’тс’ (< ц.-слав. прохладъ ’прахалода, свежасць’; гл. Фасмер, 3, 385). Дэрыват з суф. ‑а ад прахалодаць ’астыць’, параўн. укр. прохолодати. Далей да холад, параўн. ахало́на (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крыя-

(гр. kryos = холад, мароз, лёд)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з лёдам, нізкімі тэмпературамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)