Geschméiß

n -es

1) памёт (птушыны)

2) паразі́ты

3) ба́нда, хе́ўра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crew [kru:] n.

1. экіпа́ж (судна, самалёта і да т.п.)

2. кама́нда;

a racing crew кама́нда па веслава́нні

3. брыга́да, арце́ль рабо́чых

4. infml хе́ўра; ша́йка; хаўру́с, кампа́нія;

a disreputable/noisy crew непрысто́йная/шу́мная кампа́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tribe

[traɪb]

n.

1) пле́мя n.

2) род -у m.

3) Figur. хе́ўра f., гурт -у m.

the whole tribe of gossips — цэ́лы гурт плеткаро́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zgraja

ж.

1. зграя; гайня;

zgraja wilków — воўчая зграя;

2. хеўра; банда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Konsórte

m -n, -n саўдзе́льнік; часцей pl

er und ~n — пагардл. ён і яго́ хе́ўра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rótte

f -, -n

1) вайск. рад;

blínde ~ няпо́ўны рад

2) нато́ўп, збо́рышча

3) ба́нда, згра́я, хе́ўра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трыбушы́ць, ‑бушу, ‑бушыш, ‑бушыць; незак., каго-што.

Разм.

1. Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны. На пагорку два цецерукі з-пад самых ног вылецелі, каршуна ўзагнаў, які на пні сойку трыбушыў, потым пастаяў ля здаравеннага вужа і панаглядаў, як ён жабу заглытваў, і падаўся далей. Ляўданскі.

2. Разварочваць, разрываць што‑н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым‑н. Сядзеў бы [Юрка] ля цапоў з Тодарчыкам ці Вольнай і рэзаў бы перавяслы — трыбушыў снапы. Пташнікаў. Торба была нечым напакавана. Але хлапчукі не сталі трыбушыць, прынеслі, як ёсць, да стайні. Чыгрынаў.

3. перан. Трэсці каго‑н., рабіць вобыск. — Газету канфіскавалі? — запытаў Войцік у вартаўніка. — Перад самым світаннем з’явілася цэлая хеўра і пачала трыбушыць рэдакцыю. Машара. [Пятро Пятровіч:] — Пасля саўгас у нас арганізаваўся, паступіў я ў камсамол, у час калектывізацыі трыбушыў гэтага самага свайго «апекуна». Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

granda

grand|a

ж.

1. авантура; скандал;

2. банда;

3. школьн. грамада; кампанія; хеўра;

poszli całą ~ą разм. пайшлі ўсёй кампаніяй;

na ~ę — груба; гвалтоўна; напралом;

pchać się na ~ę разм. лезці напралом

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грамада, натоўп, гурт, чарада, кампанія, скопішча; талака, купа, купка, ватага, арава (разм.); брація (разм. жарт.); шаць, хеўра (разм. зняваж.); гурма (абл.); дружына, куча, кучка, гурба, кагал, капэла, рой, арда (перан.) / рабаўнікоў, забойцаў: банда

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wdawać się

wda|wać się

незак.

1. w co браць удзел у чым; далучацца да чаго; умешвацца; уступаць; увязвацца; ублытвацца у што;

~wać się w spór — умешвацца ў спрэчку;

2. (z kim) звязвацца (з кім);

3. удавацца ў што; паглыбляцца ў што;

z kim się ~jesz, takim się stajesz — з кім спазнаешся, такім станеш; ліхая хеўра на ліха выведзе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)