ультракоро́ткий ультракаро́ткі;

ультракоро́ткая волна́ ультракаро́ткая хва́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прылі́ўны прили́вный;

~ная хва́ля — прили́вная волна́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

breaker [ˈbreɪkə] n. буру́н, пе́ністая хва́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sound wave [ˈsaʊndweɪv] n. гукава́я хва́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выбухо́вы, -ая, -ае.

Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.), з’яўляецца вынікам выбуху або здольны ўтварыць выбух ці здольны ўзрывацца.

Выбуховая хваля.

Выбуховыя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвале... (а таксама хваля...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «хваля», напрыклад: хвалепадобны, хвалярэз і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

long wave [ˈlɒŋweɪv] n. до́ўгая хва́ля (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэ́ха, -а, н.

1. Адбіццё гуку ад прадметаў; водгук.

Лясное р.

Р. мінулых падзей (перан.: водгалас).

2. Электрамагнітная хваля, адбітая ад якой-н. перашкоды і прынятая спецыяльным прыборам (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́йша, ‑ы, ж.

Стаячая хваля ў водных басейнах.

[Фр. seiche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wavelet [ˈweɪvlət] n. lit. невялі́кая хва́ля (на моры, возеры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)