недаяда́нне, ‑я, н.
Недастатковае харчаванне. Ад недаядання худзеў твар, але гарэлі вочы прамяністым бляскам — юнак ішоў па храму навукі. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Спіжа́рня ‘кладоўка, камора’ (ТСБМ, Ласт., Касп., Нас., Булг., Касп., Сл. ПЗБ, ЛА, 4), ‘варыўня’ (Гіл.), ст.-бел. спижарня ‘кладоўка, памяшканне для захавання харчовых прадуктаў’. З польск. spiżarnia ‘тс’ (Карскі, Белорусы, 163; Кюнэ, Poln., 99), якое ад ст.-польск. spiża ‘прадукты, харчаванне’, запазычанага з ст.-в.-ням. spîse ‘яда, харчаванне, правіянт; хатняя гаспадарка’, сучаснае ням. Speise ‘ада, харчаванне’, што ўзыходзіць да с.-лац. spesa < spensa < лац. expēnsa (pekunia) ‘выдатак, кошт’; гл. Борысь, 568.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
По́ўднік ’снеданне’ (Яруш.). Запазычанне з рус. по́лднік ’харчаванне паміж абедам і вячэрай’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kóstgeld
n -(e)s, -er расхо́ды на харчава́нне, пла́та за харчава́нне [за стол]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тро́фіка, ‑і, ДМ ‑фіцы, ж.
Спец. Уплыў нервовай сістэмы на харчаванне арганізмаў і тканак, на абмен рэчываў і жыццядзейнасць арганізма.
[Ад грэч. trophē — ежа, харчаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Diätkost
f дыеты́чнае харчава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Geméinschaftsverpflegung
f - грама́дскае харчава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
niedożywienie
н. недастатковае харчаванне; недаяданне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dożywianie
н. дакормліванне; дадатковае харчаванне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
meagre [ˈmi:gə] adj. BrE малы́, недастатко́вы;
meagre wages мала́я зарпла́та;
a meagre diet недастатко́вае харчава́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)