obcisły

падагнаны (да фігуры); цеснаваты; які гладка прылягае (да фігуры)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

няскла́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няскладнага. Няскладнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згра́бнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зграбнага. Зграбнасць фігуры. Зграбнасць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скла́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць складнага. Складнасць мовы. Складнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пятлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Спец. Рабіць фігуры вышэйшага пілатажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тапалогіі. Тапалагічныя ўласцівасці фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кангруэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які супадае пры накладанні (пра геаметрычныя фігуры). Кангруэнтныя адрэзкі.

[Ад лац. congruens, congruentis — адпаведны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан спартыўнага (у 2 знач.). Спартыўнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmíegsamkeit

f -

1) гну́ткасць (фігуры)

2) пада́тлівасць (характару)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паста́ва, -ы, мн. -ы, -та́ў, ж.

1. Знешнасць, манера трымаць сябе (пераважна пра постаць, склад фігуры).

Стройная п.

2. Пастаноўка, становішча якой-н. часткі цела.

П. рукі пры стральбе.

Правільная п. ног у танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)