блю́да, ‑а, М ‑дзе, н.

Неглыбокая пасудзіна круглай або авальнай формы, на якой падаецца да стала смажаніна, печыва, фрукты і пад. Столік у зальчыку гнуўся ад блюд са смажаным, вараным, печаным, ад бутэлек з півам і віном. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цука́ты

(польск. cukaty < іт. succade, ад лац. succus = сок)

зацукраваныя фрукты.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

kandyzowany

kandyzowan|y

зацукраваны;

owoce ~e — зацукраваныя фрукты; цукаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэсе́рт

(фр. dessert)

салодкія стравы, цукеркі, фрукты, якія падаюцца ў канцы абеду.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

fruits

pl.

1) садавіна́ f., фру́кты pl.

2) Figur. плён, вы́нік -у m. (і ў пра́цы); прыбы́так -ку m.

•

- the fruits of the earth

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бакале́я

(тур. bakalie, ад ар. bakkāl = гандляр харчовымі таварамі)

некаторыя харчовыя тавары: чай, цукар, кава, мука, крупы, сушаныя фрукты і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Сы́расць ’вільгаць, волкасць, вільготнасць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Юрч., Сл. ПЗБ), ’фрукты, гародніна’ (Юрч.), сы́росць ’вільготнасць’ (ТС), ст.-бел. сырость: смоква созрѣла въ сырости своеи (Альтбаўэр). Ад сыры (гл.) з суфіксам ‑асць (‑осць), што, побач са значэннем адцягненай прыметы ці стану, можа прыдаваць слову зборна-рэчыўнае значэнне (Сцяцко, Афікс. наз., 95).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

susz, ~u

м.

1. галлё, ламачча;

2. сухая агародніна, сухія фрукты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fruity [ˈfru:ti] adj.

1. фрукто́вы або́ які́ нагадвае фру́кты (на смак, па паху)

2. сакаві́ты, гу́чны (пра голас, смех)

3. AmE, infml не пры сваі́м ро́зуме, не зусі́м нарма́льны псіхі́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крушо́н

(фр. cruchon = маленькі гарлач)

1) сумесь белага сталовага віна з каньяком або ромам, у якую дадаюць цукар, свежыя фрукты, часам шампанскае;

2) асвяжальны фруктовы напітак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)