stain1 [steɪn] n.
1. пля́ма;
a stain remover сро́дак для вывядзе́ння пля́маў
2. цень, га́ньба;
the stain upon his honour цень на яго́ рэпута́цыі
3. фа́рба; пратра́ва; фарбава́льнік
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
арсе́йль
(фр. orseille = лакмусавы лішайнік)
фіялетава-чырвоны фарбавальнік для тканін, здабыты ў выніку спецыяльнай апрацоўкі лішайніку.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
barwnik, ~u
м. фарбавальнік; фарбавальнае рэчыва;
~i spożywcze — харчовыя фарбавальнікі;
~i roślinne — натуральныя фарбавальнікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
метыленбла́у
(ад метылен + ням. blau = сіні)
арганічнае рэчыва, фарбавальнік, які выкарыстоўваецца таксама ў медыцыне як антысептычны сродак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АЛІЗАРЫ́Н, 1, 2-дыгідраксіантрахінон,
араматычнае злучэнне, C14H8O4. Мал. м. 240, 20; фарбавальнік. Аранжава-чырвоныя крышталі, tпл 289 °C, маларастваральныя ў вадзе. Здабываўся з кораня марэны, у 1869 атрыманы штучна з антрацэну. Нерастваральныя ў вадзе солі алізарыну з многавалентнымі металамі выкарыстоўваліся для фарбавання і друкавання на тканінах з натуральных валокнаў (соль алюмінію — для атрымання чырвонага колеру, хрому — карычневага, жалеза — фіялетавага). Выкарыстоўваецца для маст. і паліграфічных фарбаў; аналітычны рэагент у хім. аналізе.
т. 1, с. 256
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
алкані́н
(ад алкана)
натуральны фарбавальнік, які здабываюць з карэння алканы і выкарыстоўваюць у хімічнай, касметычнай і харчовай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
галафлаві́н
(ад лац. galla = чарнільны арэшак + flavus = жоўты)
пратраўны фарбавальнік, які выкарыстоўваецца для фарбавання шарсцяных тканін у жоўты колер.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бетулі́н
(н.-лац. betulma, ад лац. betula = бяроза)
1) бярозавая жывіца;
2) белы фарбавальнік, які змяшчаецца ў клетках бярозавай кары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сафрані́н
(ад ар. za farān = шафран)
фарбавальнік чырвона-фіялетавага колеру, які вызначаецца вялікай устойлівасцю; выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай і папяровай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
метылвіяле́т
(ад метыл + фр. violet = фіялетавы)
арганічны фарбавальнік, крышталічны парашок з зялёным металічным бляскам; выкарыстоўваецца ў паліграфічнай, тэкстыльнай і інш. прамысловасцях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)