ryzykowny

рызыкоўны;

ryzykowny krok — рызыкоўны крок (учынак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

postępek, ~ku

postęp|ek

м. учынак; чын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гераізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., каго-што.

Бачыць у кім‑, чым‑н. героіку, надзяляць гераічнымі рысамі. Гераізаваць учынак. □ Раман гераізуе капітана падводнага карабля Немо. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злоўжыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. злоўжываць.

2. Учынак, звязаны з незаконным выкарыстаннем чаго‑н. у шкоду іншым. Прыняць меры да спынення злоўжыванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwábenstreich

m -(e)s, -e жарт. недарэ́чны [бязглу́зды] учы́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únedel

a

1) некашто́ўны (метал)

2) невысакаро́дны (учынак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэнега́цтва, ‑а, н.

Учынак, паводзіны рэнегата; здрада, адступніцтва. У другім вершы — пафаснае асуджэнне паэтам здрадніцтва, рэнегацтва тых, што забылі родны край, «адракліся, прадалі і аддалі ў палон». Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстравага́нтны

(фр. extravagant)

незвычайны, які разыходзіцца з агульнапрынятымі звычаямі (напр. э. учынак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

illustrious

[ɪˈlʌstriəs]

adj.

1) вялі́кі, выда́тны, ве́дамы

2) сла́ўны, славу́ты (учы́нак)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абсмяя́ць, ‑смяю, ‑смяеш, ‑смяе; ‑смяём, ‑смеяце; зак., каго-што.

Паказаць што‑н. (прывычку, учынак, рысу характару, манеру гаварыць і пад.) у смешным выглядзе; высмеяць. Мы абсмяялі свайго сябрука: — Хвалько! Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)