bay4[beɪ]n. ні́ша; паглыбле́нне ў сцяне́; усту́п; праём;
a horse bay сто́йла, за́гарадка для каня́;
a sick bay шпіта́льная пала́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
éinleiten
vt пачына́ць рабі́ць усту́п
die Verhándlungen ~ — пача́ць перагаво́ры
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бе́рма
(ням. Berme)
уступ на адхоне плаціны, чыгуначнага насыпу, які робіцца для таго, каб надаць адхону большую ўстойлівасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
introduction
[,ɪntrəˈdʌkʃən]
n.
1) уво́дзіны pl., усту́п -у m.; прадмо́ва f
2) азнаямле́ньне, прадстаўле́ньне n.
•
- letter of introduction
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прало́г
(лац. prologus, ад гр. prologos)
1) уступная частка літаратурнага або музычнага твора;
2) перан.уступ, пачатак чаго-н.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прало́г, ‑а, м.
Уступная частка літаратурнага ці музычнага твора. У пралогу чытачы знаёмяцца з падзеямі, якія папярэднічалі таму, што апісана ў творы, або з агульнай задумай аўтара.А. Макарэвіч.//перан.Уступ да чаго‑н., пачатак чаго‑н. — Наша знаёмства будзе, так сказаць, пралогам да большага.Асіпенка.
[Грэч. prologos ад pro — перад і logos — слова, мова.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БЕ́РМА (польск. berma) у будаўніцтве, гарызантальная пляцоўка (уступ) на адхонах кар’ераў, катлаванаў, земляных і каменных плацін, каналаў і інш. для забеспячэння ўстойлівасці вышэй размешчаных частак збудаванняў. У кар’ерах бываюць транспартныя бермы шыр. да 15 м для злучэння забояў з паверхняй, ахоўныя бермы шыр. да 5 м для аховы бартоў кар’ера ад разбурэння і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
preamble
[priˈæmbəl]
n.
1) усту́п -у m., прадмо́ва f.
2) прэа́мбула f. (усту́пная ча́стка ва́жнага а́кту, міжнаро́днага пагадне́ньня, дамо́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уво́дзіны, ‑аў; адз.няма.
1. Уступная, пачатковая частка чаго‑н.; уступ. Уводзіны да падручніка. □ Уводзіны ў артыкул крыху зацягнутыя.«ЛіМ».
2.ушто. Раздзел навукі, у якім раскрываюцца асноўныя паняцці гэтай павукі. Уводзіны ў мовазнаўства.
3.Уст. Увядзенне парадзіхі з дзіцём у царкву і пачастунак у сувязі з гэтым. Пазвалі кума і куму на ўводзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэлю́дыя, ‑і, ж.
1.Уступ да музычнага твора. //перан. Тое, што гаворыцца, робіцца перад чым‑н. галоўным у якасці ўступу. У машыне Бурмакоў распытваў Паўла пра апошнія работы, пра Мінск, дзе акадэміку ніяк не выпадала пабываць. Павел адказваў, разумеючы, што гэта толькі прэлюдыя.Шыцік.
2. Самастойная музычная п’еса, галоўным чынам для фартэпіяна, якая не мае пэўнай формы.
[Ад лац. praelundere — іграць папярэдне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)