reproduction [ˌri:prəˈdʌkʃn] n.

1. размнажэ́нне

2. узнаўле́нне

3. рэпраду́кцыя, ко́пія;

exact reproductions of famous statues дакла́дныя ко́піі вядо́мых скульпту́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Reproduktin

f -, -en

1) эк. узнаўле́нне

2) рэпраду́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэактыва́цыя

(ад рэ- + лац. activus = дзейсны)

узнаўленне актыўнага развіцця жывёл пасля дыяпаўзы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэкансерва́цыя

(ад рэ- + кансервацыя)

увядзенне ў дзеянне чаго-н. пасля кансервацыі, узнаўленне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

расшы́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расшырыць.

2. у знач. прым. Павялічаны, больш поўны па складу, па зместу. Расшыраны сход. Расшыраная праграма.

3. у знач. прым. Залішне свабодны, які дапускае адступленне ад літаральнага разумення. Расшыранае тлумачэнне закона.

•••

Расшыранае ўзнаўленне гл. узнаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэгра́цыя

(лац. integratio = узнаўленне)

аб’яднанне ў адно цэлае якіх-н. частак, элементаў (напр. эканамічная і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэпраду́кцыя

(ад рэ- + лац. productio = стварэнне)

1) перадрукаваны малюнак, карціна, фотаздымак (на паштоўцы, у часопісе, кнізе і г.д.), а таксама перадрукоўванне малюнка, карціны, фотаздымка;

2) біял. узнаўленне, размнажэнне племянной жывёлы ці сартавога насення;

3) псіх. узнаўленне чаго-н., што захавалася ў памяці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reprodukcja

ж.

1. рэпрадукцыя, копія;

2. эк. узнаўленне;

reprodukcja rozszerzona — расшыранае ўзнаўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэду́кцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Пераход ад складанага да больш простага; паслабленне чаго‑н. у якіх‑н. адносінах.

2. Адміранне, спрашчэнне будовы органа ў сувязі са стратай яго функцыі.

3. Узнаўленне элемента з вокіслу.

4. Скарачэнне, памяншэнне якой‑н. велічыні.

5. Паслабленне работы органаў мовы пры вымаўленні вядомага гука мовы.

[Ад лац. reducere — вяртаць; прыводзіць у пэўны стан.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reconstruction [ˌri:kənˈstrʌkʃn] n.

1. рэканстру́кцыя, перабудо́ва; аднаўле́нне;

a reconstruction period перы́яд аднаўле́ння;

The reconstruction of the town began in 1945. Перабудова горада пачалася ў 1945 годзе.

2. прыпаміна́нне, узнаўле́нне (фактаў, падзей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)