rozbudzać

незак.

1. абуджаць; будзіць;

2. узбуджаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áufwühlen

vt

1) рыхлі́ць, уско́пваць

2) узбуджа́ць, падбухто́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ring a bell

informal

узбуджа́ць успамі́ны, прыпаміна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intoxicate

[ɪnˈtɑ:ksɪkeɪt]

v.t.

1) ап’яня́ць; адурма́ньваць

2) узбуджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эксітро́н

(ад лац. excitare = узбуджаць + -трон)

кіроўны ртутны вентыль з аднаразовым запальваннем катоднай плямы, якое падтрымліваецца дзяжурнымі анодамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

podniecać

незак.

1. раздражняць; распальваць;

2. узбуджаць; хваляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

work up

а) распрацо́ўваць

б) узбуджа́ць

в) даслужы́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

возбужда́ть несов.

1. (вызывать) выкліка́ць; (пробуждать) узбуджа́ць, абуджа́ць;

возбужда́ть удивле́ние выкліка́ць здзіўле́нне;

возбужда́ть аппети́т выкліка́ць апеты́т;

возбужда́ть де́ятельность узбуджа́ць (абуджа́ць) дзе́йнасць;

2. (поднимать, предлагать на обсуждение) узніма́ць, узбуджа́ць; (начинать) распачына́ць; заво́дзіць;

возбужда́ть вопро́с узніма́ць пыта́нне;

возбужда́ть проце́сс про́тив кого́-л. распачына́ць працэ́с су́праць каго́-не́будзь;

возбужда́ть де́ло о чём-л. заво́дзіць спра́ву аб чым-не́будзь;

3. (настраивать) настро́йваць;

возбужда́ть одни́х про́тив други́х настро́йваць адны́х су́праць другі́х;

4. (приводить в состояние нервного подъёма) узбуджа́ць; (волновать) хвалява́ць, узруша́ць; (распалять) распа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stimulate [ˈstɪmjəleɪt] v.

1. стымулява́ць, абуджа́ць, узбуджа́ць

2. заахво́чваць, падтры́мліваць (пахвалой, узнагародай і да т.п.);

stimulate mentally стымулява́ць інтэлектуа́льна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агітава́ць

(лац. agitare = узбуджаць)

1) займацца агітацыяй, прапагандаваць што-н.;

2) пераконваць у чым-н., схіляць да пэўнай дзейнасці, угаворваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)