пазна́нне, -я, н.

1. гл. пазнаць.

2. мн. -і, -яў. Набыццё ведаў, спасціжэнне заканамернасцей аб’ектыўнага свету.

П. законаў прыроды.

Тэорыя пазнання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тэарэты́чны, -ая, -ае.

1. гл. тэорыя.

2. Які мае адносіны да тэорыі, заснаваны на тэорыі.

Т. семінар.

|| наз. тэарэты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

памало́гія, ‑і, ж.

Спец. Тэорыя пладаводства.

[Ад лац. pomum — плод і грэч. lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імаве́рнасць ж. вероя́тность;

○ тэо́рыя ~цей — мат. тео́рия вероя́тностей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

карпускуля́рны корпускуля́рный;

○ ~ная тэо́рыя святла́ — корпускуля́рная тео́рия све́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пазна́нне ср. позна́ние;

тэо́рыя ~ння — филос. тео́рия позна́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

геліятэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, тэорыя і практыка выкарыстання сонечнай энергіі для тэхнічных мэт.

|| прым. геліятэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

relativity [ˌreləˈtɪvəti] n.

1. fml адно́снасць

2. phys. тэо́рыя адно́снасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самалётаваджэ́нне, ‑я, н.

Тэорыя і практыка ваджэння самалётаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rássenlehre

f - ра́савая тэо́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)