шоп-тур

т. 17, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тур-тур ‘выгукі, якімі падзываюць свіней’ (Мова Сен.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тур Андрэй Мікалаевіч

т. 16, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тур Юрый Мікалаевіч

т. 16, с. 33

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Тур-р — пра свіст: нейкыя птушычка тур‑р, тур‑р у лазе (мсцісл., Нар. лекс.). Гукаперайманне; аналагічнага паходжання падзыўныя і адгонныя словы: тур-тур ‘падзыўныя для свіней’ (Мова Сен.), турр — пры гэтых словах свінні ўцякаюць дамоў з поля (Касп.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Цюрэн Анры дэ Ла Тур

т. 17, с. 190

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

партыту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж. (спец.).

Сукупнасць усіх партый шматгалосага музычнага твора.

|| прым. партыту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тураня́ і туранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня турыхі; маленькі тур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хаўту́ры, -ту́р (разм.).

1. Абрад пахавання нябожчыка.

Справіць х.

2. Жалобны стол па нябожчыку.

|| прым. хаўту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тура́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тура́ ту́ры
туры́
Р. туры́ ту́р
Д. туры́ ту́рам
В. туру́ ту́ры
туры́
Т. туро́й
туро́ю		 ту́рамі
М. туры́ ту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)