запалане́ць, -ланю́, -ло́ніш, -ло́ніць; -ло́нены; зак.

1. каго-што. Узяць у палон; скарыць, пазбавіць незалежнасці.

З. народ.

З. сэрца дзяўчыны (перан.).

2. што. Заняць, запоўніць сабой якую-н. прастору.

Натоўп запаланіў увесь двор.

Трывога запаланіла ўсё нутро (перан.).

|| незак. запаланя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

malaise [məˈleɪz] n. fml

1. недамага́нне, хваро́ба (таксама пра эканамічны або сацыяльны стан)

2. трыво́га, непако́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

здаро́жанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан здарожанага. Стары Няміра стагнаў на саломе — трывога, здарожанасць адабралі ў яго ўсе сілы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Flíegeralarm

m -(e)s, - паве́траная трыво́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fire alarm

1) пажа́рная трыво́га

2) аўтаматы́чны пажа́рны сыгна́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Alárm

m -(e)s, -e трыво́га

blínder ~ — памылко́вая трыво́га

~ zu Énde! — адбой!

~ blásen* [schlágen*] — трубі́ць [біць] трыво́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аганізава́ць

(фр. agoniser, ад с.-лац. agonia < гр. agonia = трывога)

быць у стане агоніі, канаць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zafrasowanie

н. засмучанасць; непакой; трывога; смутак; заклапочанасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пярэ́палах Tumúlt m -(e)s, -e; Alárm m -(e)s, -e (трывога)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

alarm, ~u

м.

1. трывога;

alarm lotniczy — паветраная трывога;

trąbić (dzwonić) na alarm — біць трывогу;

wszcząć alarm — падняць трывогу;

alarm bojowy (ćwiczebny) — баявая (вучэбная) трывога;

2. сігналізацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)