мезатро́н

(ад меза- + -трон)

устарэлая назва мезона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прасто́л ’трон манарха; алтарны стол (у царкве)’ (ТСБМ). З рус. престо́л ’тс’, што з ц.-слав., ст.-слав. прѣстолъ < прѣ‑ і столъ, апошняе са значэннем ’лава, услон’, параўн. балг. стол ’крэсла’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узмасці́цца, ‑машчуся, ‑мосцішся, ‑мосціцца; зак.

Разм. Узабрацца на што‑н. высокае або на верх чаго‑н. Узмасціцца на дах. // Заняць пэўнае месца, пасаду. Не пераварот у царскім палацы, не змова свіцкіх генералаў з наследнікам, якому да свербу карціць самому ўзмасціцца на трон, — помста ад імя народа. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікратро́н

(ад мікра- + -трон)

прыбор для паскарэння зараджаных мікрачасцінак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сінхратро́н

(ад сінхра- + -трон)

устаноўка для паскарэння руху электронаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

касматро́н

(ад космас + -трон)

прыбор для паскарэння руху іонаў (пратонаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крыятро́н

(ад крыя- + -трон)

электронны пераключальны прыбор у вылічальных машынах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тацытро́н

[ад лац. taci(tus) = таемны, ціхі + -трон]

разнавіднасць тыратрона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

usurp

[ju:ˈsɜ:rp]

v.t.

нелега́льна захапля́ць (ула́ду, паса́ду), узурпава́ць

The king’s brother tried to usurp the throne — Брат караля́ спрабава́ў захапі́ць трон

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сталі́ца ‘галоўны горад дзяржавы; цэнтр’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), столі́ца ‘цэнтр чаго-небудзь’ (ТС), ст.-бел. столица ‘тс’ (XVII ст., Карскі, 1, 415). З польск. stolica ‘трон, галоўны горад’ як чэшскае семантычнае запазычанне, гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 340; Кохман, Stosunki, 129–130.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)