tropical [ˈtrɒpɪkl] adj. трапі́чны; ве́льмі гара́чы;

a tropical cyclone трапічны цыкло́н; тайфу́н;

in a fit of tropical rage у раз’ю́шаным ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паса́т, ‑у, М ‑саце, м.

Устойлівы трапічны вецер, які дзьме ад субтропікаў у бок экватара.

[Гал. passaat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tropical

[ˈtrɑ:pɪkəl]

1.

adj.

трапі́чны

2.

n., informal

лёгкі гарніту́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cashew

[ˈkæʃu:]

n.

1) каш’ю́ (трапі́чны арэ́х)

2) Bot. анака́рдыя захо́дняя

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

субтрапі́чны

(ад суб- + трапічны)

які мае адносіны да субтропікаў, уласцівы субтропікам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тайфу́н

(кіт. taj fung = вялікі вецер)

трапічны цыклон вялікай разбуральнай сілы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tropikalny

tropikaln|y

трапічны, тропікавы;

hełm ~y — трапічны шлем (з коркавага дрэва);

~e upały — трапічная гарачыня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тайфу́н

(англ. typhoon, ад кіт. taj fung = вялікі вецер)

трапічны цыклон вялікай разбуральнай сілы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тайфу́н, ‑у, м.

Трапічны цыклон, ураган вялікай разбуральнай сілы. Дах змацоўваюць ад тайфунаў з мора пакладзеныя на яго бярвенні. Караткевіч. Не ў страх нам пагрозаў замахі, Не ў страх інтэрвенцкія шхуны, Ні стуль, дзе гадуюць манархаў, Ні стуль, дзе бушуюць тайфуны. Купала.

[Ад кіт. тай фын — вялікі вецер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тайфу́нтрапічны цыклон, ураган вялікай разбуральнай сілы’ (ТСБМ; 1914 г., КСНН). Праз рус. тайфу́н ’тс’ з англ. typhoon (адсюль і ў іншыя еўрапейскія), першакрыніцай якога з’яўляецца кіт. tai fêng ’вялікі вецер, цыклон’ (Фасмер, 4, 12; Чарных, 2, 225; ЕСУМ, 5, 504). Паводле Акуленкі (Мовознавство, 1997, 1, 16), кантамінаванае з араб. tūfán ’віхор’ (< грэч. τυφών).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)