рызі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).
1. Невялікі кавалачак рызіны, якім сціраюць напісанае; сцірка.
2. Ніткі з рызіны, а таксама шнур, тасьма з рызінавых нітак.
3. Спецыяльны від вязання, які мае ўласцівасць расцягвацца.
Вязаць рызінкай.
|| прым. рызі́нкавы, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ГАЛУ́Н
(франц. galon),
тоўстая стужка або тасьма шырынёй 5—60 мм з баваўнянай пражы, хім. нітак, шоўку, часта з залатой, сярэбранай ніткай ці мішурой. Выкарыстоўваецца пры вырабе знакаў узнагароды і для аздаблення форменнага адзення.
т. 4, с. 473
 Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова) 
band1 [bænd] n.
1. сту́жка, тасьма́;
a crepe band жало́бная павя́зка (на рукаве)
2. паласа́ часто́т (пра радыё)
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
гу́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.
Разм.
1. Кавалачак гумы для сцірання напісанага; сцірка.
2. Гумавая нітка, а таксама тасьма, шнур з гумавымі ніткамі.
•••
Жавальная гумка — спецыяльнае рэчыва, прызначанае для жавання.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ribbon [ˈrɪbən] n. сту́жка, касні́к; тасьма́, тасёмка;
Jane was wearing a ribbon in her hair. У валасы Джэйн была ўплецена стужка.
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
Рызі́на ’эластычны матэрыял з каўчуку’ (ТСБМ), рызі́нка ’сцірка’, ’тасьма з рызіны’, ’від вязання, які мае ўласцівасць расцягвацца’ (ТСБМ; Сцяшк.; навагр., НС). З рус. резина ’гума’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
braid1 [breɪd] n.
1. тасьма́, тасёмка; галу́н
2. каса́ (пра валасы);
She wears her hair in bra ids. Яна заплятае свае валасы ў косы.
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс) 
Пазуме́нт ’шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш.’ (ТСБМ). З рус. позумент ’тс’, якое праз нов.-в.-ням. Posament або н.-ням. pasement з франц. passement (гл. Фасмер, 3, 303).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
макрамэ́
(ар. makrame = тасьма, карункі, махры)
вырабы, створаныя ў тэхніцы вузялковага ручнога пляцення; від дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
◎ Пасама́ны ’аздоба на сукенцы, пазументы’ (пін., Доўн.-Зап.), ст.-бел. посамантъ ’пазумент, аблямоўка’ (1569 г.) запазычана са ст.-польск. pasaman, якое з італ. passamano ’тс’ (Брукнер, 398; Булыка, Лекс. запазыч., 109) або з франц. passement ’пазументы, тасьма’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)