półmisek

м. блюда; міска; талерка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plate1 [pleɪt] n.

1. тале́рка;

a soup plate глыбо́кая тале́рка;

a dinner plate плы́ткая/ме́лкая тале́рка

2. до́шчачка, таблі́чка

3. фотапласці́нка

4. пласці́нка;

a dental plate устаўна́я скі́віца

hand/give smth. to smb. on a plate уступа́ць што-н. каму́-н. дарма́; ≅падава́ць што-н. каму́-н. на тале́рачцы/спо́дку/спо́дачку;

have enough/a lot/too much on one’s plate infml быць заня́тым па го́рла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надтрэ́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. З невялікай трэшчынай. Надтрэснутая талерка. Надтрэснутае люстра.

2. перан. Які дрыжыць, хрыпіць (пра голас, гукі і пад.). Голас Ніканора знізіўся, стаў надтрэснутым і хрыплым. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dish1 [dɪʃ] n.

1. блю́да, тале́рка; pl. the dishes по́суд;

wash/do the dishes мыць по́суд

2. стра́ва

3. infml красу́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Салядэ́рак, салатэ́рак ’сподак’ (Сл. ПЗБ), салітэ́ркаталерка’ (Сл. Брэс.), саліты́рка ’міска’ (гом., Нар. сл.). З польск. salatierka, salaterka ’салатнік’. Апошняе з франц. salatiere ’тс’ (Брукнер, 480).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спо́дак ‘невялікая талерка з паднятымі берагамі, на якую ставіцца кубак або шклянка’ (ТСБМ, Касп., Ласт., Сл. ПЗБ, Байк. і Некр., ЛА, 5). З польск. spodek ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плы́ткі, ‑ая, ‑ае.

1. Неглыбокі, мелкі. У кустах бруіцца невялічкі ручаёк. Ён плыткі — берагі яго зараслі аерам і алешнікам. С. Александровіч.

2. З мелкім дном, з невысокімі берагамі ў параўнанні з іншымі аднароднымі прадметамі. Плыткая талерка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

UFO

[,ju:efˈoʊ]

n., pl. UFO’s or UFOs (Unidentified Flying Object)

неапазна́ны лята́ючы аб’е́кт(НЛА); лята́ючая тале́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нако́латы

1. прич. нако́лотый;

2. прич. надко́лотый;

1, 2 см. накало́ць;

3. прил. надтре́снутый;

~тая тале́рка — надтре́снутая таре́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вялі́зны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі значны па велічыні; надта вялікі. Пасярэдзіне вострава расце некалькі вялізных старых ялін. В. Вольскі. Неба ўгары кружылася; зямля, нібы вялізная касавокая талерка, усё хінулася кудысь і вагалася, гатовая вось-вось абрынуцца ў невядомую прорву. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)