я́ркий

1. я́ркі; (о пламени — ещё) зы́ркі;

я́ркий свет я́ркае святло́;

я́ркие кра́ски я́ркія фа́рбы;

я́ркое пла́мя я́ркае (зы́ркае) по́лымя;

2. перен. я́ркі, яскра́вы;

я́ркий тала́нт я́ркі та́лент;

я́ркий приме́р я́ркі (яскра́вы) пры́клад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цудо́ўны

1. (являющийся чудом) чуде́сный;

~нае выратава́нне — чуде́сное спасе́ние;

2. (прекрасный) чу́дный, чуде́сный; преле́стный; великоле́пный, замеча́тельный;

ц. та́лент — замеча́тельный тала́нт;

~нае дзіця́ — преле́стный ребёнок;

ц. го́лас — чуде́сный го́лос;

3. благода́тный;

ц. край — благода́тный край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дар (род. да́ру) м.

1. дар, приноше́ние ср.; пода́рок, подноше́ние ср.; преподноше́ние ср.;

2. (талант, способности) дар;

3. только мн., церк. дары́;

◊ бо́жы д. — бо́жий дар; благода́ть; ниспосла́ние госпо́дне;

д. за д. — услу́га за услу́гу;

д. сло́ва — дар сло́ва

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загубі́ць сов.

1. (привести к гибели) загуби́ть, погуби́ть; угро́бить;

з. чалаве́ка — загуби́ть (погуби́ть, угро́бить) челове́ка;

2. перен. загуби́ть, погуби́ть; разру́шить;

з. та́лент — загуби́ть тала́нт;

з. жыццё — загуби́ть (погуби́ть, разру́шить) жизнь;

3. (истратить без пользы) потра́тить, загуби́ть;

з. час — потра́тить (загуби́ть) вре́мя

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дар м.

1. дар, род. да́ру м., дару́нак, -нка м.; (подарок — ещё) падару́нак, -нка м.;

2. (способность) дар, род. да́ру м.; (талант) та́лент, -ту м., здо́льнасць, -ці ж.;

◊

дар сло́ва дар сло́ва;

бо́жий дар бо́жы дар;

дар дана́йцев дар дана́йцаў;

дар за дар дар за дар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́явіць сов.

1. обнару́жить, прояви́ть, вы́явить; показа́ть; вы́казать; вы́разить;

в. та́лент — обнару́жить (прояви́ть, вы́явить) тала́нт;

в. сябе́ зна́ўцам чаго́-не́будзь — прояви́ть (показа́ть) себя́ знатоко́м чего́-л.;

в. любо́ў да каго́-, чаго́-не́будзь — прояви́ть (вы́казать, вы́разить) любо́вь к кому́-, чему́-л.;

2. (доказать неоспоримо) установи́ть; вскрыть; (раскрыть содержание понятия) определи́ть;

в. факт (і́сціну) — установи́ть факт (и́стину);

в. су́тнасць з’я́вы — вскрыть (определи́ть) су́щность явле́ния;

3. (раскрыть недостатки, доказать виновность) обнару́жить, обнажи́ть, вы́явить, вскрыть, откры́ть; изобличи́ть;

4. разг. вы́писать;

в. кватара́нта — вы́писать квартира́нта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БУ́НІН Іван Аляксеевіч

(22.10.1870, г. Варонеж, Расія — 8.11.1953),

рускі пісьменнік. Акад. Пецярбургскай АН (1909). Продак пісьменніка Сымон Бунікоўскі ў 15 ст. перасяліўся з ВКЛ у Маскоўскае вял. княства, дзе і атрымаў прозвішча Бунін. У 1909—14 Бунін жыў за мяжой. Кастр. рэвалюцыю 1917 не прыняў (свае адносіны да бальшавіцкага рэжыму выказаў у дзённіку «Акаянныя дні», 1925—26). У 1920 эміграваў у Францыю. Літ. дзейнасць пачаў у 1887 як паэт. Вершы Буніна, вытрыманыя ў рэаліст. традыцыях рус. паэзіі 19 ст., процістаялі дэкадэнцкай лірыцы (зб-кі «Вершы 1887—1891 гг.», 1891; «Пад адкрытым небам», 1898; «Лістапад», 1901, Пушкінская прэмія 1903; «Вершы і апавяданні, 1907—1910», 1910). Першы зб. апавяданняў «На краі свету» (1897). У эміграцыі выдаў зб. паэзіі «Выбраныя вершы» (Парыж, 1929), 10 новых кніг прозы: «Ружа Іерыхона» (1924), «Сонечны ўдар» (1927), «Божае дрэва» (1931), «Цёмныя алеі» (1943) і інш., рэліг.-філас. трактат «Вызваленне Талстога» (1937). У кн. «Успаміны» (Парыж, 1950) — суб’ектыўна-крытычная характарыстыка М.Горкага, А.Блока, В.Брусава, Г.Ахматавай, С.Ясеніна, У.Маякоўскага і інш. Лаканічная мова, сціслая кампазіцыя, востры сюжэт, глыбокі псіхалагізм, пранікнёная лірычнасць апавядання — асн. рысы стылю Буніна. У ранніх апавяданнях («Танька», «Антонаўскія яблыкі») адлюстраваў голад і пакуты сялянства, распад патрыярхальнага жыцця селяніна і заняпад дваранскай Расіі. Творы 1910-х г. (паэма ў прозе «Вёска», 1910; аповесць «Сухадол», 1912; апавяд. «Вясёлы двор», «Захар Вараб’ёў», «Пустазелле», «Браты», «Пан з Сан-Францыска») з бязлітаснай маст. сілай раскрываюць тэму збяднення сялян, іх цемру і бяспраўе, працэс сац. і маральнага выраджэння памешчыцкай сям’і. Апавяданні 1920—30-х г. («Лапці», «Цёмныя алеі») прасякнуты матывамі і вобразамі, навеянымі настальгічнымі ўспамінамі пра радзіму, прысвечаны тэме трагічнага кахання (аповесць «Міцева каханне», 1925). У 1927—33 працаваў над сваім самым буйным творам — аўтабіягр. раманам «Жыццё Арсеннева» (Парыж, 1930, 1-е поўнае выд. Нью-Йорк, 1952), у якім адлюстраваў мінулае Расіі, сваё дзяцінства і юнацтва. Пераклаў на рус. мову «Песню пра Гаявату» Г.Лангфела, містэрыі Дж.Байрана «Каін», «Манфрэд», паэму А.Тэнісана «Лэдзі Гадзіва», вершы А. дэ Мюсэ, Л. дэ Ліля, А.Міцкевіча, Т.Шаўчэнкі і інш. Нобелеўская прэмія 1933. На бел. мову творы Буніна перакладалі Я.Скрыган, М.Лужанін і інш.

Тв.:

Собр. соч. Т. 1—9. М., 1965—67;

Собр. соч. Т. 1—6. М., 1987—88;

бел. пер. — Выбранае. Мн., 1958;

Выбр. проза. Мн., 1992.

Літ.:

Афанасьев В. И.А.Бунин: Очерк творчества. М., 1966;

Волков А. Проза Ивана Бунина. М., 1969;

Михайлов О. Строгий талант: Иван Бунин: Жизнь, судьба, творчество. М., 1976;

Бабореко А. И.А.Бунин: Материалы для биографии с 1870 по 1917. 2 изд. М., 1983;

Лавров В. Холодная осень: Иван Бунин в эмиграции (1920—1953). М., 1989;

Муромцева-Бунина В.Н. Жизнь Бунина. М., 1989.

т. 3, с. 338

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разверну́ть сов.

1. (раскрыть) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць, раскры́ць, мног. параскрыва́ць, развіну́ць;

2. перен. (подробно изложить) разгарну́ць;

разверну́ть перспекти́ву разгарну́ць перспекты́ву;

3. перен. (предпринять в широких масштабах) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць;

разверну́ть строи́тельство разгарну́ць будаўні́цтва;

4. перен. (развить) разгарну́ць;

разверну́ть свой тала́нт разгарну́ць свой та́лент;

5. (выпрямить) вы́прастаць, распраста́ць;

разверну́ть пле́чи вы́прастаць (распраста́ць) пле́чы;

6. воен. развярну́ць, разгарну́ць;

разверну́ть войска́ развярну́ць во́йскі;

разверну́ть фронт развярну́ць (разгарну́ць) фронт;

7. (повернуть) завярну́ць; павярну́ць; развярну́ць;

разверну́ть маши́ну завярну́ць (развярну́ць) машы́ну;

8. (развертеть, расширить отверстие, раскрутить) раскруці́ць, мног. параскру́чваць; (рассверлить) рассвідрава́ць, мног. парассвідро́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разверну́ться

1. (раскрыться) разгарну́цца, мног. паразго́ртвацца, раскры́цца, мног. параскрыва́цца, развіну́цца;

зна́мя разверну́лось сцяг разгарну́ўся (развіну́ўся);

2. перен. (открыться взору) разгарну́цца, раскры́цца;

пред на́ми разверну́лся вид на мо́ре пе́рад на́мі разгарну́ўся (раскры́ўся) від на мо́ра;

3. перен. (предприняться в широких масштабах) разгарну́цца;

разверну́лось большо́е строи́тельство разгарну́лася вялі́кае будаўні́цтва;

4. перен. (развиться) разгарну́цца;

его́ тала́нт разверну́лся яго́ та́лент разгарну́ўся;

5. воен. (расположиться в ширину по линии фронта, преобразоваться в более крупную единицу) развярну́цца, разгарну́цца;

здесь разверну́тся други́е ча́сти тут разве́рнуцца (разго́рнуцца) і́ншыя ча́сці;

получи́в ору́дия, батаре́я легко́ разверну́лась в двухбатаре́йный дивизио́н атрыма́ўшы гарма́ты, батарэ́я лёгка разгарну́лася ў двухбатарэ́йны дывізіён;

6. (повернуться) завярну́цца; павярну́цца; развярну́цца;

7. (размахнуться) прост. размахну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́явіцца сов.

1. обнару́житься, прояви́ться, обрисова́ться, вы́явиться; вы́разиться; оказа́ться; вскры́ться, обнажи́ться, разоблачи́ться, откры́ться;

~віўся та́лент — обнару́жился (прояви́лся, обрисова́лся, вы́явился) тала́нт;

у гэ́тай карці́не ~вілася заду́ма мастака́ — в э́той карти́не вы́разился за́мысел худо́жника;

~віліся недахо́пы ў рабо́це — вскры́лись (обнару́жились, обнажи́лись, откры́лись) недоста́тки в рабо́те;

~вілася няста́ча гро́шай — обнару́жилась (вскры́лась) недоста́ча де́нег;

~вілася, што гэ́та не так — оказа́лось, что э́то не так;

2. безл. в сочетании с союзом што (стать очевидным) оказа́ться; получи́ться;

~вілася, што я вінава́ты, а не ты — оказа́лось, что я винова́т, а не ты;

~вілася, што мы з табо́й прыйшлі́ да адно́лькавых вы́вадаў — получи́лось, что мы с тобо́й пришли́ к одина́ковым вы́водам;

3. разг. вы́писаться;

в. з дамаво́й кні́гі — вы́писаться из домо́вой кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)