сіняя - Пошук

ча́ша, -ы, мн. -ы, чаш, ж.

1. Старадаўняя круглая пасудзіна для піцця; кубак для віна (уст., паэт.).

Сярэбраная ч.

2. Якая-н. пасудзіна, ёмішча круглай формы.

У бронзавай чашы гарэў Вечны агонь.

3. перан. Вялікі натуральны або штучны рэзервуар.

Сіняя ч. возера.

◊

Дом — поўная чаша — багаты, заможны.

Перапоўніць чашу цярпення (высок.) — пазбавіць сіл, магчымасці цярпець, выносіць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́перак, прысл. і прыназ.

Разм. Тое, што і папярок. Гарачы .. быў [Андрэй] — слова поперак не скажы. Пташнікаў. Я ляжу поперак воза і.. бачу, як далёка над лесам лягла сіняя хмара. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каплі́ца, ‑ы, ж.

Невялікі царкоўны або касцельны будынак з іконамі без алтара; малельня. На пагорку ўзвышалася капліца — сіняя, з залатым крыжам цэркаўка. Асіпенка. Змоўкнуў звон хаўтурны На старых капліцах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успы́рхнуць, ‑не; зак.

Хутка і лёгка ўзляцець (пра птушак, матылькоў і пад.). Раптам спалохана ўспырхнулі.. [вераб’і] і паселі на плот. Мурашка. Сіняя страказа, што сядзела на гарлачыку, успырхнула, павіслі над вадой. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гу́ста-сі́ні

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гу́ста-сі́ні	гу́ста-сі́няя	гу́ста-сі́няе	гу́ста-сі́нія
Р.	гу́ста-сі́няга	гу́ста-сі́няй гу́ста-сі́няе	гу́ста-сі́няга	гу́ста-сі́ніх
Д.	гу́ста-сі́няму	гу́ста-сі́няй	гу́ста-сі́няму	гу́ста-сі́нім
В.	гу́ста-сі́ні (неадуш.) гу́ста-сі́няга (адуш.)	гу́ста-сі́нюю	гу́ста-сі́няе	гу́ста-сі́нія (неадуш.) гу́ста-сі́ніх (адуш.)
Т.	гу́ста-сі́нім	гу́ста-сі́няй гу́ста-сі́няю	гу́ста-сі́нім	гу́ста-сі́німі
М.	гу́ста-сі́нім	гу́ста-сі́няй	гу́ста-сі́нім	гу́ста-сі́ніх

Крыніцы: piskunou2012.