сяме́йства, -а, н.
1. Тое, што і сям’я (у 1 знач.).
Прыехалі ўсім сямействам у тэатр.
2. У сістэматыцы жывёл і раслін: група з некалькіх родаў, падобных па будове і блізкіх па паходжанні.
С. акунёвых.
С. злакавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вячэ́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Спажываць ежу вечарам. Звечарэла. Сям’я вячэраць села. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зме́ншыцца сов. уме́ньшиться, уба́виться; убы́ть; уме́риться;
сям’я́ ~шылася — семья́ уме́ньшилась;
гарачыня́ ~шылася — жара́ уме́ньшилась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
one’s own flesh and blood
сям’я́, радня́, дзе́ці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
сяме́йка, ‑і, ДМ ‑мейцы; Р мн. ‑меек; ж.
1. часцей іран. Памянш. да сям’я (у 1 знач.); тое, што і сям’я (у 1 знач.). За бацькавым сталом збіралася ладная сямейка, ажно адзінаццаць душ. С. Александровіч.
2. Памянш.-ласк. да сям’я (у 3 знач.). [Бабейка:] — Сямеек пару пчол прывязу. Хадкевіч. У быльніку агарода, пад вокнамі, таўкліся сямейкі чырванагрудых снегіроў. Ракітны. [Рака] агібае срэбнай падковай сямейку прысадзістых хвоек. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ба́нту, нескл.
Сям’я моў карэннага насельніцтва Паўднёвай і Цэнтральнай Афрыкі, якое складаецца з шэрагу народнасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
single parent [ˌsɪŋglˈpeərənt] n. : a single-parent family сям’я́, у яко́й заста́ўся то́лькі адзі́н з бацько́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Радзі́на ’сям’я’, ’радня’, ’родзічы і сваякі’ (ТСБМ, Касп., Шн. 3, Ян., Янк., Мат. Гом.), родзі́на ’радня; нешта блізкае, падобнае’ (ТС), ’сям’я і сваякі’ (Варл.). Даўняе запазычанне з польскай мовы, фіксуецца ў Скарыны (Цвяткоў, Запіскі, 2, 63), параўн. польск. rodzina ’тс’ (< чэш. rodina), ст.-бел. родина.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пчоласям’я́, ‑і́; мн. пчаласе́м’і (з ліч. 2, 3, 4 пчоласям’і́), пчоласяме́й і пчаласе́м’яў; ж.
Пчаліная сям’я.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радзі́на, ‑ы, ж.
Разм. Радня, сям’я. Новая лазня з часам стала занадта раскошнай для Кагутовай радзіны. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)