уко́рмлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад укарміць.

2. у знач. прым. Сыты, адкормлены. Жук штогод прадаваў шэсць-сем укормленых свіней. Брыль. Сцепаніда .. была дужая, шыракаплечая, укормленая жанчына. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́тасць ж.

1. упи́танность, ту́чность, жи́рность, сы́тость;

2. сы́тость;

3. жи́рность;

1-3 см. сы́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Не́сыць ’ненаеднасць, прагнасць’ (Сцяшк., Юрч.), ’прагны (пра чалавека)’ (Шат.). Да сы́ты, параўн. ненае́да, ненае́жа ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zażywny

укормлены; сыты;

zażywny jegomość — таўстун; таўсцель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gesättigt

a хім. насы́чаны

2) сы́ты, які́ до́бра пад’е́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спагада́ць (каму, чаму) несов. сочу́вствовать, сострада́ть; принима́ть уча́стие;

сы́ты гало́днаму не ~да́е — сы́тый голо́дного не разуме́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пінгві́н

(ням. Pinguin, фр. pinguin, ад лац. pinguis = тлусты, сыты)

вялікая антарктычная птушка з падобнымі да ластаў крыламі, якая добра плавае, але не лятае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

syty

1. сыты, пад’еўшы;

2. czego сыты чым;

syty chwały i zaszczytów — сыты (здаволены) славай і пашанай;

i wiłk syty i owca cała — і козы сытыя, і сена цэлае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГУТКО́ЎСКІ Павел Макаравіч

(25.1.1893, в. Забелы Слуцкага р-на Мінскай вобл. — 13.10.1962),

бел. графік. Вучыўся ў іканапіснай майстэрні П.Курбатава ў Мінску, Варшаўскай маст. школе. Сярод твораў: партрэты У.І.Леніна (1924), Я.Купалы (1925), А.К.Сержпутоўскага (1929); «Нацюрморт», «Беларускія сяляне» (абодва 1925), «Сыты галоднага не разумее» (1929), ілюстрацыі да кніг «Першыя крокі» Я.Коласа (1925), «Працавітая дзяўчынка» А.Якімовіча (1959) і інш.

Л.Дз.Налівайка.

т. 5, с. 550

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bellyful [ˈbelifəl] n.

♦

have had a bellyful of smth./smb. infml : I’ve had a bellyful of your moaning. Я сыты па горла тваімі нараканнямі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)