Róhstoff

m -s, -e сыраві́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тэксты́ль, ‑ю, м., зб.

Агульная назва ткацкіх вырабаў з натуральных і штучных валокнаў, а таксама пража і сыравіна для іх.

[Лац. textile.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скураны́, -а́я, -о́е.

1. Які мае адносіны да вырабу скур і да рэчаў са скуры.

С. завод.

Скураная сыравіна.

2. Зроблены, пашыты са скуры, абабіты скурай (у 2 знач.).

Скураныя боты.

С. кашалёк.

Скураное крэсла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Róhmaterial

n -s сыраві́на, сыраві́нны матэрыя́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кена́ф, ‑у, м.

Паўднёвая аднагадовая травяністая расліна сямейства мальвавых, з валакна якой вырабляюць шпагат, канаты, мешкавіну. // Валакно гэтай расліны як сыравіна.

[Ад лац. cannabis — каноплі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чый², чы́ю, м.

1. Высокі стэпавы кавыль, які расце ў Сярэдняй і Цэнтральнай Азіі.

Сцябло чыю.

2. Высушаныя сцёблы гэтай расліны, якія выкарыстоўваюцца для пляцення розных вырабаў, а таксама як сыравіна для папяровай і цэлюлознай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які падлягае замене, можа быць лёгка заменен. Заменная дэталь. □ Лес — гэта.. нічым не заменная сыравіна для нашай айчыннай хіміі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лекаў, уласцівы ім; прызначаны для лекаў. Лекавы пах. Лекавая сыравіна. // Які валодае лекавымі ўласцівасцямі. Лекавыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увазны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да ўвозу (у 1 знач.). Увазная сыравіна. // Які збіраецца, спаганяецца за ўвоз тавараў з-за мяжы. Увазная пошліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакафа́рбавы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вырабу лакаў і фарбаў, звязаны з іх вырабам. Лакафарбавая сыравіна. Лакафарбавая вытворчасць. // Які складаецца з лакаў і фарбаў. Лакафарбавае пакрыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)