ні́кнуць

1. (схіляцца) wélken vi (s) (пра кветкі); sich néigen, níedersinken* vi (s); den Kopf hängen lássen* (тс. перан.);

2. (знікаць) verschwínden* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grawitować

незак.

1. фіз. прыцягвацца, мець цягу;

2. кніжн. схіляцца;

grawitować ku czemu —

(w stronę czego, w kierunku czego) — схіляцца да чаго (у бок чаго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przechylać się

незак.

1. перагінацца, перахіляцца, нагінацца; перавешвацца;

przechylać się przez poręcz — перавешвацца праз поручні;

2. схіляцца;

przechylać się ku — czyjemu

zdaniu — схіляцца да чыйго погляду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лабу́ніць ’набліжацца’, ’запрашаць’, ’угаворваць’ (ашм., КЭС), ’дагаджаць, ліслівіць’, ’прывабліваць, мілаваць’ (Сл. паўн.-зах.) і лабу́ніцца ’схіляцца лбом да чаго-небудзь, лезці куды-небудзь’ (Нас.), ’заляцацца, падмазвацца’ (Др.-Падб., Гарэц.), падлабуніцца ’падлашчыцца, падлізацца’ (Нар. сл.). Балтызм. Параўн. лат. labināt ’задобрываць, песціць’, літ. lãbinti ’вітаць, кланяцца’, ’дагаджаць’ (Вяржбоўскі, 463–465; Грынавецкене і інш., LKK, 1975, 16, 181; Лаўчутэ, Балтызмы, 55).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зале́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які падпарадкуецца чыёй‑н. уладзе, волі, знаходзіцца ў залежнасці. Залежныя краіны. □ [Алесь] не хацеў верыць гэтаму, бо надакучыла быць залежным, схіляцца перад кожным. Чарнышэвіч. // Абумоўлены чым‑н., звязаны чужой воляй. Залежнае становішча.

2. Які выражае залежнасць (у 3 знач.). Залежнае слова.

3. Здольны паказваць на тое, што аб’ект дзеяння ў сказе з’яўляецца дзейнікам, а суб’ект — прыладай дзеяння (пра дзеяслоўныя формы, канструкцыі і пад.). Залежны стан дзеяслова. Дзеепрыметнік залежнага стану. Залежная канструкцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыпада́ць 1 ’нізка нахіляцца, апускацца; прыціскацца’, ’даставацца, выпасці каму-небудзь; здарыцца, аказацца’, ’прыйсціся’ (ТСБМ, ТС), ’апускацца’ (ТС), ’спадабацца на смак’ (паст., Сл. ПЗБ), ’здарацца, выпадаць’ (Бяльк.). Рус. припада́ть ’прыхіляцца, прыціскацца; нахіляцца’, ’здарацца, адбывацца’, ’нечакана з’яўляцца’, ’шчыльна прылягаць’, ’кульгаць’ і да т. п., укр. припада́ти ’падаць, класціся на што-небудзь’, ’нахіляцца’, ’падыходзіць; пасаваць’, ’кульгаць’, ст.-рус. прыпадати ’схіляцца, прыгінацца’, ’падаць, здыхаць’, польск. przypadać ’прытуляцца’, ’пазбягаць, падскокваць’, ’здарацца’, чэш. připadati ’прыходзіцца (на долю); наставаць’, славац. pripadať ’прыходзіцца; прыпадаць (на долю)’, в.-луж. připadać ’прыналежаць; прыходзіцца’, серб.-харв. при́падати ’належаць; даставацца на долю’, ’прыхіляць, прыціскаць’, славен. pripádati ’даставацца на долю’; ’належаць’, балг. припа́дам ’схіляцца, падаць’, ’страчваць прытомнасць’. Прасл. *pripadati з першасным значэннем ’упасці да ног’, захаваным у ст.-слав. припасти (Сной₂, 577). Прэфіксальны дэрыват ад *padati.

Прыпада́ць 2 ’прыставаць (пра хваробу)’ (смарг., Сл. ПЗБ). Рус. дыял. з Латвіі і Літвы припада́ть ’хварэць, хілець’, польск. przypadłość ’хвароба, недамаганне’. Да прыпада́ць 1; параўн. Мяркулава, Этимология–1967, 164. Параўн. яшчэ рус. пасть (аб скаціне) ’здохнуць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tilt​2 [tɪlt] v.

1. нахіля́ць; нахіля́цца; схіля́ць; схіля́цца;

tilt one’s head ускі́дваць галаву́

2. біць; бі́цца;

tilt at smb./smth. напада́ць, накі́двацца на каго́-н./што-н. з кры́тыкай

♦

tilt at windmills змага́цца з ветраны́мі млына́мі, быць донкіхо́там

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trend

[trend]

1.

n.

агу́льная накірава́насьць, кіру́нак m.; тэндэ́нцыя, плынь f.

new trends in the arts — но́выя плы́ні ў маста́цтве

2.

v.i.

мець агу́льную тэндэ́нцыю; накіро́ўвацца; схіля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

incline​2 [ɪnˈklaɪn] v.

1. fml схіля́ць; схіля́цца; нагіна́цца;

incline the head схіля́ць галаву́

2. : be inclined быць схі́льным; мець схі́льнасць;

I am inclined to believe her. Я схільны верыць ёй;

The boy is inclined to be lazy. Хлопец схільны да ляноты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

giąć się

незак.

1. гнуцца, згінацца;

2. перан. гнуцца, схіляцца, кланяцца, скарацца; гнуць карак перад кім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)