выкана́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м. і ж.

Той, хто выконвае што-н.

В. работ.

В. ролі Паўлінкі.

Судовы в. (службовая асоба, якая ажыццяўляе рашэнні суда па выканаўчых лістах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неправамо́цнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан неправамоцнага. Неправамоцнасць суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рак, ‑у, м.

Уст. Пастанова, рашэнне суда; прыгавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arraign [əˈreɪn] v. law прыця́гваць да суда́; абвінава́чваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аліме́нты, -аў.

Матэрыяльныя сродкі (грошы), якія выплочваюцца ў адпаведнасці з пастановай суда на ўтрыманне непрацаздольных дзяцей або бацькоў асобамі, што звязаны з імі адносінамі роднасці.

Плаціць а.

|| прым. аліме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

верды́кт, ‑у, М ‑кце, м.

Пастанова, прыгавор (пераважна суда прысяжных).

[Ад лац. vere dictum — правільна сказанае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампетэ́нтнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць кампетэнтнага; дасведчанасць. Кампетэнтнасць меркавання. Кампетэнтнасць суда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присужде́ние ср. прысуджэ́нне, -ння ср.; (приговор суда) прысу́д, -ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рашэ́нне ср., в разн. знач. реше́ние;

гэ́та зада́ча ма́е два ~нні — э́та зада́ча име́ет два реше́ния;

р. суда́ — реше́ние суда́;

◊ саламо́нава р. — соломо́ново реше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

juror [ˈdʒʊərə] n.

1. член суда́ прыся́жных

2. член журы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)