Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«Статут Вялікага княства Літоўскага 1588»,
выданне, прысвечанае Статуту ВКЛ 1588 з нагоды яго 400-годдзя.
т. 15, с. 172
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕТЭРЫНА́РНЫ СТАТУ́Т РЭСПУ́БЛІКІ БЕЛАРУ́СЬ,
дзяржаўны нарматыўны акт, які вызначае задачы вет. службы, асновы арганізацыі вет. мерапрыемстваў. З’яўляецца часткай Закону Рэспублікі Беларусь «Аб ветэрынарнай справе». Зацверджаны ў 1995.
Змяшчае асн. палажэнні па кіраванні вет. справай і арганізацыі вет. абслугоўвання жывёлагадоўлі, рэгламентуе правы і абавязкі службаў і спецыялістаў. У статуце выкладзены вет.-сан. правілы для жывёлагадоўчых фермаў, каранцінныя і інш. абавязковыя меры па ліквідацыі заразных хвароб жывёлы і птушкі, спец. патрабаванні, якія дзейнічаюць пры нарыхтоўках, перагоне, перавозках і забоі жывёлы, і правілы вет.-сан. нагляду за прадуктамі і сыравінай жывёльнага паходжання, меры аховы тэрыторыі рэспублікі ад заносу заразных хвароб жывёлы з замежных краін, парадак імпарту і экспарту жывёлы і прадуктаў жывёлагадоўлі. Гл. таксама Ветэрынарна-санітарны нагляд.
т. 4, с. 132
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРГАНІ́ЧНЫ СТАТУ́Т КАРАЛЕ́ЎСТВА ПО́ЛЬСКАГА 1832
(«Органический статут» 1832),
прававы акт, уведзены рас. ўладамі пасля задушэння паўстання 1830—31 у Каралеўстве Польскім замест скасаванай канстытуцыі 1815. Выдадзены 26.2.1832 у Пецярбургу царом Мікалаем I. Паводле статута тэр. Каралеўства ўключалася ў склад Рас. імперыі, скасоўваліся асобны акт каранацыі цара ў Варшаве, сейм і частка ўрадавых камісій, польск. армія, але захоўваліся аўтаномныя польскія ўстановы (намесніцтва, адм. і дзярж. саветы і інш.), польск. мова ва ўстановах і ў школах і інш. Дэклараваныя статутам элементы польск. аўтаноміі па меры ўвядзення ў Каралеўстве адм. нормаў Рас. імерыі былі ліквідаваны (напр., Дзярж. савет у 1841).
т. 1, с. 468
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
дысцыплі́на¹, -ы, ж.
Абавязковае для ўсіх членаў якога-н. калектыву падпарадкаванне вызначанаму парадку, правілам.
Працоўная д.
Воінская д.
Школьная д.
|| прым. дысцыпліна́рны, -ая, -ае.
Дысцыплінарнае спагнанне.
Д. статут.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кага́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кагалу (у 1 знач.). Кагальны статут.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стату́тны
1. уста́вный;
2. стату́тный;
1, 2 см. стату́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
charter1 [ˈtʃɑ:tə] n.
1. ха́ртыя
2. стату́т;
the United Nations Charter Стату́т Арганіза́цыі Аб’ядна́ных На́цый
3. прака́т (транспартных сродкаў); фрахт; ча́ртар;
a charter flight ча́ртарны рэйс
4. пра́ва; прывіле́я, прывіле́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
палявы́, -а́я, -о́е.
1. гл. поле.
2. Які знаходзіцца або які робіцца ў полі (не ў садзе, не ў лесе, не ў гарах).
Палявыя травы.
Палявая мыш.
Палявыя работы.
3. Які мае адносіны да баявых дзеянняў, паходны.
Палявая артылерыя.
Палявая пошта.
П. статут.
Палявая форма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
універсітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да універсітэта. Універсітэцкі статут. Універсітэцкая бібліятэка. // Звязаны са знаходжаннем, навучаннем або выкладаннем ва універсітэце. Універсітэцкі выкладчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)